W tym artykule nie będą jednakże zajmował się obalaniem kolorowych mitów na temat anabolicznego potencjału tych składników mineralnych, a zwrócę uwagę na specyficzną zależność pomiędzy nimi, która nie koniecznie ma charakter pozytywny.
Spencer i wsp. w swoim eksperymencie naukowym postanowili sprawdzić jaki wpływ na wchłanianie magnezu będzie miała wysoka dawka cynku (142mg). Na podstawie badania przeprowadzonego na mężczyznach autorzy stwierdzili, że cynk wyraźnie zmniejsza absorpcję magnezu. Ponieważ w przebiegu innych badań stwierdzono zależność pomiędzy spożyciem wapnia i cynku, jak i wapnia i magnezu, to uczestników eksperymentu podzielono na trzy grupy z różną podaż wapnia. Jak się okazało wpływ cynku na wchłanianie magnezu był niezależny od spożycia wapnia.
Uchwycona zależność z pewnością nie napawa optymizmem. Zwracam jednak uwagę na dawkę cynku. 142mg to ilość około dziesięciokrotnie przekraczające przeciętne dzienne zapotrzebowanie. Z drugiej strony z doświadczenia wiem, że są sportowcy którzy takich dawek używają, zwłaszcza że w okresie szczególnej popularności cynku jako pierwiastka niezbędnego do produkcji testosteronu – ważnego anabolicznego hormonu – suplementów, które zawierają go w składzie systematycznie przybywa i naprawdę łatwo o jego nadmierne spożycie.
