Niestety zbyt wysokie spożycie protein może mieć nie mniej wad niż wysokie spożycie węglowodanów i tłuszczy. Zwłaszcza w kontekście procesów związanych ze starzeniem się organizmu spożycie białka może okazać się jednym z czynników o dużym znaczeniu. W jednym z poprzednich artykułów wspomniałem, że tempo procesu starzenia organizmu uzależnione jest w pewnym zakresie od całkowitej podaży kalorii. Innymi słowy ludzie, którzy dużo jedzą – potencjalnie szybciej zużywają się i krócej żyją. Niektórzy naukowcy twierdzą jednak, że to nie tyle spożycie żywności ogółem co relacja dostarczanych kalorii z białka i źródeł niebiałkowych stanowi kluczowy czynnik żywieniowy warunkujący długość naszego życia.
Faktycznie istnieje szereg badań naukowych, w których wykazano że niska podaż białka względem kalorii niebiałkowego pochodzenia (węglowodany i tłuszcz), sprzyja przedłużaniu życia badanych organizmów, ale – ogranicza zdolności reprodukcyjne. Wysoka podaż protein w stosunku do energii pochodzącej ze źródeł niebiałkowych wywołuje efekt dokładnie odwrotny. Niestety większość eksperymentów potwierdzających tę zależność wykonywane było na owadach, co mocno utrudnia dokonywanie przełożeń, jest jednak kilka publikacji, zasługujących na to by zapoznać się z ich treścią.
Szczególnie godne uwagi są badania przeprowadzone na szczurach, w których autorzy zaobserwowali, że ograniczenie podaży jednego z niezbędnych aminokwasów wchodzących w skład białek – metioniny, przedłuża życie gryzoni. Zdaniem naukowców powiązane to było z obniżeniem poziomu IGF-1, insuliny, glukozy i hormonów tarczycy. Podobne obserwacje dotyczą jeszcze dwóch innych aminokwasów: cysteiny oraz tryptofanu, których wysokie spożycie wiązało się ze skróceniem życia gryzoni. Czy jednak wyniki powyższych badań można przekładać na ludzi?
Z pewnością wysokie spożycie protein ma pewne wady. W artykule zatytułowanym: „Ilość spożywanych kalorii wpływa na proces starzenia się organizmu!” opisałem wpływ wysokiej dostępności pożywienia na aktywność białka TOR oraz jego rolę w procesie starzenia się organizmu. Warto więc przy tej okazji wspomnieć, że czynnikami warunkującymi aktywację TOR są właśnie aminokwasy. Tak więc logicznym wydaje się, iż ich udział w procesie starzenia jest istotny.
Wysoka podaż białka dodatkowo sprzyja produkcji wolnych rodników, mogących uszkadzać komórki, a także doprowadza do obciążenia wątroby, która musi poradzić sobie z nadmiarem toksycznego amoniaku i upośledza tym samym jej wydolność w radzeniu sobie z innymi zagrożeniami. W zasadzie wiele jest potencjalnych mechanizmów, poprzez które wysoka podaż białka sprzyja starzeniu się organizmu. Niestety obracamy się ciągle w kręgu potencjalnych możliwości i zależności, których praktyczny wydźwięk musi zostać zweryfikowany w kolejnych badaniach.
