Melatonina lekiem na ADHD?

Skąd ten pomysł?

U osób z ADHD obserwuje się zaburzenia rytmu dobowego. Często mają one opóźnioną fazę snu – trudno im zasnąć wieczorem, a rano ciężko się obudzić. Badania pokazują, że u części pacjentów z ADHD produkcja melatoniny zaczyna się później niż u osób bez tego zaburzenia. To powoduje przewlekłe niedobory snu, które dodatkowo nasilają problemy z koncentracją, impulsywnością i regulacją emocji.

Co mówią badania?

Badania kliniczne u dzieci i młodzieży (m.in. opublikowane w Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry) pokazały, że melatonina w dawkach od 3 do 6 mg podawana wieczorem może skutecznie skrócić czas zasypiania nawet o 30–40 minut i poprawić ogólną jakość snu.

Metaanalizy wskazują, że u pacjentów z ADHD melatonina nie wpływa bezpośrednio na same objawy zaburzenia (uwaga, impulsywność), ale poprawa snu przekłada się pośrednio na lepsze funkcjonowanie w ciągu dnia.

Istnieją także doniesienia, że melatonina w dłuższym stosowaniu jest bezpieczna u dzieci, chociaż potrzebne są dalsze badania dotyczące wpływu na rozwój hormonalny i dojrzewanie.

Ograniczenia i ostrożność

Melatonina nie jest lekiem na ADHD – nie zastępuje farmakoterapii (np. metylofenidatu) ani terapii behawioralnej. Może być jednak pomocnym narzędziem, gdy klasyczne problemy ze snem utrudniają dziecku czy dorosłemu codzienne funkcjonowanie. Ważne, by jej stosowanie było konsultowane z lekarzem, bo optymalna dawka i godzina przyjmowania mogą się różnić w zależności od rytmu dobowego danej osoby.

Podsumowanie

Melatonina nie „leczy ADHD”, ale może poprawiać sen u osób z tym zaburzeniem, a tym samym pośrednio wspierać koncentrację, emocje i codzienne funkcjonowanie. Jej skuteczność w regulacji rytmu dobowego potwierdzają badania, a stosowanie wydaje się bezpieczne, choć zawsze powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza.