Aktualnie coraz głośniej się robi o trehalozie. Jest to dwucukier (złożony z dwóch cząsteczek glukozy), który w przyrodzie występuje m.in. w komórkach drożdży, grzybów, bakterii, nicieni, owadów, jaj poczwarek i niektórych roślinach. Pełni funkcje zapasowe i ochronne, pozwalając organizmom przetrwać trudne warunki. Doskonałym przykładem jest róża jerychońska. Kto zna, ten wie, że może ona przetrwać lata w suszy zwinięta w kłębek, a w momencie dostarczenia jej odrobiny wody „otwiera się”, nabiera koloru i przyjmuje wygląd zdrowej, pełnej życia rośliny. Roślina ta ma w swoich komórkach skumulowaną trehalozę, dzięki której jest w stanie przetrwać wiele lat w suszy.
Nie bez powodu wykorzystuje się ją do przechowywania narządów do przeszczepu, chroni wyroby cukiernicze przed wilgocią. Trehaloza jest mniej podatna na wchłanianie wilgoci. Sprawdza się w branży spożywczej do przechowywania mrożonek, dzięki czemu zachowują one swoją strukturę bez nadmiernej ilości kryształków lodu. Wykorzystywana jest także w medycynie do wydłużania przechowywania zamrożonych tkanek, jako składnik kropli do oczu (na zespół suchego oka) oraz w walce z osteoporozą.
W branży kosmetycznej pojawia się w składzie dezodorantów, gdyż redukuje wydzielanie nieprzyjemnego zapachu potu. Zaledwie dwuprocentowy roztwór trehalozy może zredukować zapach potu o 70 procent.
Trehaloza jako substancja słodząca
Trehaloza wykorzystywana jest także jako alternatywa dla cukru, miodu, słodzików. Jest o połowę mniej słodka niż sacharoza, ale daje szybki efekt słodzenia i utrzymuje się dłużej niż efekty wywołany przez sacharozę. Jej zaletą jest to, że organizm wolniej ją metabolizuje co sprawia, że cukier w naszej krwi podnosi się powoli i równomiernie. Nie odkłada się też w postaci tkanki tłuszczowej w organizmie. Wartość kaloryczna z kolei jest równa kaloryczności sacharozy – 1 gram dostarcza 4 kalorie.
Jakie są wady?
Trehalozy nie poleca się osobom cierpiącym na celiakię oraz osobom z niedoborem enzymu odpowiedzialnego za jej rozkład. Niestrawione cząsteczki mogą być przyczyną wzdęć i biegunek – człowiek jest w stanie strawić 30-60g trehalozy pochodzącej z jednego posiłku. Substancji tej powinny unikać także osoby z zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy oraz z zespołem niedoboru transportera glukozy GLUT1.
Podsumowanie
Trehaloza jest ciekawą substancją, o której niewiele się mówi, zapewne z racji tego, że jest trudniej dostępna w swojej czystej formie. Proces pozyskania trehalozy jest dość kosztowny. Tak jak wszystko, ma ona swoje wady i zalety, i do każdego nowego „wynalazku” warto podejść z rozwagą i niekoniecznie wymieniać wszystkie źródła cukru na jedną substancję. Można jednak przyjąć, że jest alternatywą dla cukru.
