Wydech następuje zawsze podczas wykonywania wysiłku, w momencie najcięższej pracy, innymi słowy: podczas pokonywania oporu, obciążenia (np. w trakcie wyciskania, podnoszenia, przyciągania). Powietrze z płuc powinniśmy już zacząć wypuszczać dokładnie na wysokości ¾ położenia ciężaru (tuż przed maksymalnym skurczem mięśnia).
I tak na przykład wykonując „pompki" podczas uginania rąk nabieramy powietrza, a w fazie ¾ podnoszenia tułowia zaczynamy je wypuszczać. Pamiętajmy, że zawsze zaczynamy ćwiczenie (powtórzenie) od głębokiego wdechu.
Najczęściej popełnianymi błędem podczas oddychania jest wstrzymywanie oddechu. Jest to odruch, którego zadaniem jest stabilizacja kręgosłupa oraz klatki piersiowej. Podczas głębokiego wdechu i wstrzymania oddechu płuca wypełniają się powietrzem niczym balon co usztywnia tułów i uniemożliwia górnej jego części pochylenie się do przodu. W sporcie wyczynowym (np. trójbój siłowy, rekordy, itp.) taki odruch jest konieczny i stanowi jeden z trzech elementów tzw. „zablokowania*" chroniąc grzbiet i pozwalając pokonać punkt krytyczny w danym podejściu. Jednak w sporcie rekreacyjnym wstrzymywanie oddechu nie jest przydatne, gdyż nie stosujemy tu z zasady maksymalnych obciążeń .
Uogólniając, zaleca się oddychanie w sposób naturalny. Nasze ciało podpowie nam, jak to robić. Dla wielu, zwłaszcza początkujących adeptów siłowni prawidłowy sposób oddychania jest trudny do nauczenia. W takim przypadku dobrze sprawdza się metoda gwizdania w koncentrycznej (szczytowej) fazie ćwiczenia. Metodę stosujemy do chwili aż załapiemy odpowiedni rytm i po jakimś czasie opanujemy i zautomatyzujemy całość.
Osoby z nadciśnieniem, mające problemy z oddychaniem (np. przewlekła obturacyjna choroba płuc) nie powinny zatrzymywać powietrza. Ponieważ podczas wstrzymania oddechu ciśnienie krwi może dochodzić do granicznych wartości 300/200 mmHg, a nawet może je przekraczać. Tak wysokie ciśnienie może spowodować np. rozerwanie osłabionych, wcześniej uszkodzonych naczyń mózgowych.
* zablokowanie- aby przeprowadzić zablokowanie, należy wykonać trzy ruchy w tym samym czasie:
Wziąć głęboki wdech i wstrzymać oddech, w tym czasie płuca wypełniają się powietrzem usztywniając tułów, co uniemożliwia górnej jego części pochylenie się do przodu.
Napiąć i usztywnić mięśnie brzucha, co uniemożliwi pochylenie dolnej części tułowia do przodu.
Wygiąć dolną część grzbietu poprzez napięcie mięśni lędźwiowych co umożliwi wyprostowanie dolnej części kręgosłupa.
