Kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych u dzieci pomaga zapobiegać wielu chorobom i otyłości w ich dorosłym życiu. To do trzeciego roku życia odbywa się tak zwane programowanie metaboliczne. To, w jaki sposób żywimy dzieci zaowocuje także w ich późniejszych latach życia. To właśnie w tym momencie kształtują się nawyki żywieniowe dziecka. W teorii każdy rozsądnie myślący człowiek wie, że nadmiar cukru, soli, utwardzanych tłuszczy, barwników, konserwantów i wzmacniaczy smaku nie jest potrzebny dziecku do prawidłowego rozwoju. Mimo coraz większej świadomości związanej z odżywianiem rodzice popełniają wiele błędów, rzutujących na dorosłe życie dziecka.
Większości z nas zdaje sobie sprawę, że słodycze, fast foody czy przetworzone jedzenie, nie jest dla dziecka najlepszym wyborem. Nie będę w związku z tym pisać o tym, że w diecie dzieci powinny znajdować się jak najmniej przetworzone produkty, w tym dużo warzyw oraz owoców. Przypomnę jedynie, że to my, dorośli ponosimy odpowiedzialność za to, co znajdzie się na talerzu dziecka. Dzieci nie są świadome tego, co jest dla nich dobre, a co nie. Uczą się dopiero smaków. Warto zdawać sobie sprawę, że dziecko, aby zaakceptować nowy smak, może potrzebować nawet piętnastu prób. Nie rezygnujmy więc zbyt łatwo z podawania dziecku warzyw. Uzbrójmy się w cierpliwość. Jeśli nauczymy małe dziecko zjadać warzywa, z dużym prawdopodobieństwem, nie będzie miało ono problemu z ich zjadaniem w dorosłym życiu. Być może częściej wybierać będzie sałatki i inne warzywne dodatki niż lody, cukierki, czy batoniki.
Istotne jest nie tylko to, co dajemy dziecku do jedzenia, ale również to, w jaki sposób to robimy i jakich wyborów żywieniowych dokonujemy sami.
Nie dbamy o to, co sami zjadamy
Dziecko jest wyśmienitym obserwatorem. Nie umknie jego uwadze, że sami nie zjadamy śniadania, że nie nakładamy sobie na talerz surówki, że po obiedzie do kawki zjadamy ciasto, że na stole stoi miseczka z cukierkami, które zjadają dorośli.
Dziecko to wszystko widzi i się uczy. Dla niego rodzicie są autorytetem, który będzie naśladować. Jeśli chcemy zadbać o nawyki żywieniowe dziecka, sami powinniśmy zadbać również o to, co i w jaki sposób spożywamy.
Rozpraszanie uwagi dziecka zabawkami lub telewizją podczas posiłku
Bardzo często rodzice tłumaczą się, iż tylko w taki sposób są w stanie sprawić, że dziecko zje obiad. Niestety, nie wróży to niczego dobrego na przyszłość. Dziecko nie rozwija potrzeby poświęcania czasu na posiłek, zjedzenie go w spokoju, skupienie uwagi na jedzeniu. Gdy jemy oglądając telewizję, jesteśmy w stanie zjeść dużo więcej, niż gdy siedzimy przy stole i skupiamy uwagę na posiłku.
Nerwowa atmosfera podczas posiłku, pośpiech
Jako dorośli, to my musimy zadbać o to, by na zjedzenie śniadania przed wyjściem do żłobka czy przedszkola starczyło czasu. Jeśli już jako dziecko spożywamy posiłki „w biegu”, to tak też będziemy robić w przyszłości. Wpływa to negatywnie na stosunek do jedzenia, trawienie oraz ilość i jakość spożywanych pokarmów.
Stosowanie jedzenia jako nagrody
Nagradzanie dzieci jedzeniem buduje emocjonalną więź dziecka z jedzeniem. Bardzo często odbija się to w późniejszym, dorosłym życiu. Po nieudanym dniu w pracy, zerwaniu z chłopakiem, kłopotach z finansami- sięgamy po jedzenie, gdyż wiążemy je z pozytywnymi emocjami. Jest nam źle - jemy, bo wtedy czujemy się dobrze i bezpiecznie. Niestety bardzo łatwo zatrzeć bezpieczną granicę i doprowadzić do rozwoju otyłości lub zaburzeń odżywiania.
Zmuszanie do jedzenia zbyt dużych porcji
Zasadę czyszczenia talerza do końca zna prawdopodobnie większość z nas. Małe dzieci wiedzą najczęściej ile potrzebują zjeść. Nie powinniśmy zmuszać ich do jedzenia na siłę. Jeśli nie damy dziecku możliwości dojadania słodyczy między posiłkami, prawdopodobnie będzie jadło w czasie posiłków właściwych dokładnie tyle, ile potrzebuje. Zmuszanie dziecka do zjadania wszystkiego z talerza sprawia, że w dorosłym życiu podświadomie zjadamy wszystko, co znajdzie się na talerzu. Bardzo często w taki sposób jemy po prostu za dużo.
Nieprzygotowywanie dziecku jedzenia na „wynos”
Jeśli dajemy dziecku zamiast drugiego śniadania pieniądze, możemy być prawie pewni, że przekąską będą słodycze lub chipsy i gazowane napoje. To jeden problem, drugi bardziej długoterminowy, wpływający na nawyki dziecka, to taki, że powinniśmy dawać dziecku przykład, jak postępować właściwie. Jeśli nauczymy je, że przygotowujemy w domu, wartościowe drugie śniadanie i zabieramy je ze sobą, istnieje dużo większe prawdopodobieństwo, że w dorosłym życiu również będzie dbało, o to, co zje poza domem.
Podsumowanie
Małe dzieci uczą się wszystkiego poprzez obserwacje. Obserwują rodziców i inne dorosłe osoby w swoim otoczeniu. To, czego nauczą się jako dzieci, przekłada się na ich nawyki w dorosłym życiu i zdrowie. Warto więc zadbać o to, by miały dobry wzorzec.
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
