Objadanie sie na tle nerwowym

Czym jest kompulsywne objadanie się?

Kompulsywne objadanie się to dość często występujące zaburzenia odżywiania. Charakterystyczne dla tego zaburzenia są powtarzające się epizody niekontrolowanego objadania się oraz silne uczucie zdenerwowania, bezsilności, złości lub smutku w czasie napadu, lub tuż po nim.

W przeciwieństwie do bulimii, w przypadku kompulsywnego objadania chorzy nie stosują niebezpiecznych metod regulacji masy ciała, w tym wymiotów czy też nadużywania środków przeczyszczających. Najczęściej problem związany z kompulsywnym objadaniem pojawia się w późnym okresie dojrzewania.

Podczas napadu osoby cierpiące na kompulsywne objadanie się kontynuują jedzenie nawet wówczas, gdy nie odczuwają głodu, a nawet wtedy, gdy odczuwają już dyskomfort związany z przejedzeniem, w tym bóle brzucha, czy też mdłości. Często zdarza się również tak, że w czasie napadu osoby nie są w stanie rejestrować tego co i jak dużo zjadają. Napady pomagają w chwilowym rozluźnieniu stresu, czy też złego samopoczucia. Niestety szybko następuje powrót do rzeczywistości, a wraz z nim poczucie winy, żalu, a nawet wstrętu do siebie.

Kompulsywne objadanie się prowadzi najczęściej do nadwagi i otyłości. Wzmacnia to problem kompulsywnego objadania się. Im gorzej czujemy się sami ze sobą, tym częściej pocieszamy się... jedząc. Im więcej jemy, tym bardziej tyjemy i w rezultacie czujemy się jeszcze gorzej i ponownie szukamy pocieszenia w jedzeniu.

Po czym poznać, że masz problem z kompulsywnym jedzeniem?

Osoby cierpiące na kompulsywne objadanie się najczęściej dążą do ukrycia tego faktu przed innymi, ponieważ się tego wstydzą. Z tego powodu zdarza się niekiedy, że rodzina, czy przyjaciele nie są świadomi istniejącego problemu. Jednym ze znaków alarmujących może być znajdowanie dużej ilości opakowań po jedzeniu, zwłaszcza po ciastkach, czekoladach, czy fast foodach.

Wśród zachowań, które mogą świadczyć o problemie, należy wymienić:

• brak kontroli nad ilością spożywanego jedzenia,
• brak zdolności do zaprzestania jedzenia,
• szybkie pochłanianie dużej ilości jedzenia,
• kontynuowanie jedzenia, mimo uczucia sytości, a nawet przejedzenia,
• ukrywanie jedzenia,
• jedzenie w tajemnicy przed innymi,
• normalne spożywanie posiłków w ciągu dnia, w towarzystwie, objadanie się w samotności,
• uczucie stresu i napięcia, które zmniejsza się jedynie pod wpływem jedzenia,
• uczucie wstydu i zakłopotania związane z ilością spożywanego jedzenia,
• brak kontroli nad zjadanym jedzeniem, jedzenie na „auto pilocie”,
• brak uczucia satysfakcji bez względu na ilość spożywanego jedzenia,
• poczucie winy po objadaniu się,
• desperackie próby kontroli wagi i nawyków żywieniowych.

Co jest przyczyną kompulsywnego jedzenia?

Ciężko jednoznacznie wskazać przyczynę kompulsywnego jedzenia. Najczęściej problem rozwija się w wyniku kombinacji kilku czynników, włączając w nie geny, emocje, życiowe doświadczenia. Nie bez znaczenia pozostaje presja społeczeństwa na bycie szczupłym i perfekcyjnym.

• Kluczowe znaczenie odgrywają relacje z rodzicami i to, jakie relacje z jedzeniem wykształcają oni u swoich dzieci. Niekiedy rodzice nieświadomie wpajają dzieciom, że jedzenie może służyć jako nagroda lub pocieszenie. W dorosłym życiu pocieszanie się jedzeniem, czy radzenie sobie ze stresem zajadając problemy, może prowadzić do kompulsywnego objadania się.
• Często problemy z objadaniem pojawiają się u osób, które chorują lub chorowały w przeszłości na depresję.
• Niska samoocena, samotność, niezadowolenie z własnego wyglądu, mogą stanowić czynnik wyzwalający chorobliwe objadanie się.
• Nieracjonalne odchudzanie, polegające na stosowaniu nisko kalorycznych diet oraz nadmierny stres, prowadzą do zmian fizjologicznych, które sprzyjają napadom obżarstwa. Jedną z takich zmian jest obniżenie poziomu serotoniny. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który wpływa między innymi na regulację apetytu, snu, nastroju oraz potrzeb seksualnych.
• Poza tym wśród biologicznych przyczyn BED wymienia się predyspozycje genetyczne, w tym silne reagowanie na stres.

Jak leczyć kompulsywne objadanie się?

Leczenie kompulsywnego objadania się jest trudne. Wymaga przede wszystkim chęci leczenia oraz czasu i cierpliwości. Najważniejszym elementem leczenia kompulsywnego objadania się jest psychoterapia. Warto obserwować siebie i występujące napady po to, by zidentyfikować sytuacje, które stanowią czynnik wyzwalający napady. Psychoterapia powinna koncentrować się na zmianie myślenia i postrzegania siebie, jak również na pracy nad zmianami zachowania i radzenia sobie w sytuacjach stresujących.

Elementem pracy nad kompulsywnym objadaniem się jest skorzystanie z wiedzy dietetyka. Celem nadrzędnym jest przywrócenie zdrowych wzorców żywieniowych i wdrożenie zbilansowanego odżywiania. Stosowanie niedoborowych diet może być jednym z czynników wyzwalających problem objadania się. Dlatego tak ważne jest, by psychoterapię połączyć z wdrażaniem prawidłowego żywienia i świadomości na jego temat.