Na temat tego, których pokarmów nie należy ze sobą łączyć, krąży wiele ciekawych teorii. W większości są to jednak twierdzenia niemające wsparcia w literaturze naukowej, choć są i takie, które mogą pochwalić się całkiem wiarygodnymi referencjami. Do której grupy zaliczyć należy przekonanie mówiące, że dodawanie cytryny do herbaty czyni z niej napój szkodliwy lub wręcz – trujący?
Obiegowe wyjaśnienie zagadki
Herbata sama w sobie, zwłaszcza chętnie pijana u nas – czarna, uznawana jest dziś raczej za napój o walorach prozdrowotnych (choć jeszcze kilkanaście lat temu przedstawiana bywała jako bezwartościowa używka). Związane jest to z obecnością bioaktywnych składników zaliczanych bądź to do katechin (herbaty: biała i zielona), bądź też teaflawin i tearubigin (herbaty fermentowane). Tym niemniej jednak w herbacie obecne są też substancje bardziej kontrowersyjne, m.in. związki osłabiające wchłanianie wielu ważnych składników pokarmowych, a także glin.
Glin sam w sobie nie jest pierwiastkiem toksycznym, ale w wyższych niż symboliczne dawkach okazuje się związkiem negatywnie wpływającym na nasz organizm. Niestety glin posiada też zdolność do kumulowania się w naszych tkankach, co w skrajnych wypadkach powoduje m.in.:
zwapnienia w tkankach miękkich,
niedokrwistość,
zaburzenia neurologiczne.
Dodatkowo spekuluje się, że nadmiar glinu sprzyja rozwojowi chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.
Warto pamiętać, że powyższe konsekwencje mogą wystąpić wtedy, gdy ekspozycja na działanie glinu jest spora. Czy więc herbata może dostarczać znaczące źródła tego pierwiastka? Otóż sytuacja jest złożona. Na szczęście pierwiastek ten w herbacianych naparach jest stosunkowo słabo przyswajalny przez nasz organizm, występuję bowiem w niemal niedostępnej dla nas formie. I w tym miejscu pojawia się tytułowe zagrożenie ze strony cytryny. Otóż zdaniem niektórych osób, dodanie cytrynowego soku do herbacianego naparu powoduje, że zawarty weń glin wchłania się niezwykle efektywnie, stanowiąc zagrożenie dla naszego zdrowia.
Cytryna a wchłanianie glinu
Owoce cytrusowe są źródłem kwasów organicznych, a sama cytryna zawiera ich naprawdę sporo, obecny jest w niej m.in. kwas cytrynowy. Związek ten wykazuje zdolność do tworzenia kompleksów z glinem (w ten sposób powstaje cytrynianu glinu), które łatwo przenikają z suszu do naparu i bardzo dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego. Ten fakt uznawany jest za wadę. Dzięki obecności kwasu cytrynowego ekspozycja organizmu na działanie glinu ulega drastycznemu zwiększeniu, co może stanowić pewne zagrożenie zdrowotne – tak przynajmniej przekonują przeciwnicy łączenia herbaty i cytryny. Warto jednak zastanowić się – czy mają oni rację i czy faktycznie picie herbaty z cytryną powoduje istotny wzrost poziomu glinu w organizmie z wszystkimi, negatywnymi tego skutkami…
Interesujące badanie
Budując swój światopogląd w kwestiach związanych z żywieniem, można oczywiście bazować na obiegowych teoriach i na pozór przynajmniej logicznych ich uzasadnieniach. Dla pewności lepiej jest jednak zwrócić swoje oczy w stronę badań naukowych, te bowiem często weryfikują prawdziwość popularnych przekonań. W przypadku herbaty i cytryny także istnieje taka możliwość. W dość interesującym eksperymencie, grupa brytyjskich naukowców postanowiła sprawdzić, w jaki sposób na poziom glinu w krwiobiegu wpływa spożycie 500 ml naparu herbacianego z dodatkiem mleka lub też – taka sama ilość wspomnianego napoju z dodatkiem cytryny. W studium wzięło udział dwunastu zdrowych ochotników. Oszacowano, iż w przygotowanej porcji naparu znajduje się 1,6 mg glinu, dla porównania w eksperymencie użyto także wody mineralnej zawierającej 0,001 mg glinu w podawanej uczestnikom porcji. Woda stanowiła punkt odniesienia dla interwencji z herbatą.
Wyniki badania
Wyniki przytoczonego eksperymentu uznać należy za co najmniej intrygujące. Mając na uwadze obiegowe teorie, przypuszczać można byłoby, iż najwyższy poziom glinu w krwiobiegu występować będzie po spożyciu herbaty z cytryną, w końcu taka formuła napoju zwiększa istotnie biodostępność wspomnianego pierwiastka. Tymczasem okazało się, że po konsumpcji żadnego z podawanych napojów wzrost stężenia glinu nie był istotny. Innymi słowy, notowane zakresy wspomnianego pierwiastka w ustroju były podobne po konsumpcji herbaty z mlekiem, z cytryną jak i samej wody! Tak więc popularne przekonanie na temat negatywnego wpływ na zdrowie herbaty z cytryną, przynajmniej w kwestii biodostępności glinu, okazały się po prostu naiwne i nieprawdziwe…
Skrót informacji z cytowanego studium dostępny jest tutaj:
Pomimo iż popularna teoria głosząca, że herbata z cytryną jest źródłem glinu, ma uzasadnienie, to nie oznacza to, że spożywanie tego napoju wpływa istotnie na poziom wspomnianego pierwiastka w ustroju. Co szczególnie istotne – dodatek cytryny do naparu nie ma w tej materii żadnego znaczenia. Tak więc herbatę z cytryną można pić spokojnie, bez obawy, iż w konsekwencji tej praktyki dojdzie do zatrucia glinem…
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
