Najbardziej toksyczne sterydy – czyli masa za wszelką cenę

„Ale pisałeś, że można dość bezpiecznie stosować sterydy anaboliczno-androgenne?”

Można, jeżeli posiadasz odpowiednio dużą wiedzę na temat mechanizmów ich oddziaływania na narządy wewnętrzne, właściwości farmakodynamiczne oraz farmakokinetyczne. Nie zmienia to faktu, że istnieje wiele wyjątkowo toksycznych sterydów, które nawet w rękach eksperta, przy dużym i przewlekłym dawkowaniu są igraniem z ogniem. Co gorsza – odporność na skutki uboczne jest uwarunkowana genetycznie. Ogromny wpływ ma także regularne spożywanie alkoholu, stosowanie NLPZ (np. paracetamolu), choroby nerek, wątroby i serca (mogą być utajone).

Jeżeli już pomimo wszelkich ostrzeżeń zdecydowałeś się na doping przy użyciu sterydów anaboliczno-androgennych lub prohormonów – wykonaj choć elementarne badania krwi, wątroby, serca i nerek: przed i po cyklu.

Do największych trucizn należy zaliczyć:

• wszelkie prohormony, wykazują większą nefro i hepatoksyczność niż sterydy anaboliczno-androgenne,
• oralne SAA – wszelkiego rodzaju metylowane sterydy, z grupą 17-alfa,
• toksyczne iniekcyjne SAA np. trenbolone,

Grupa pierwsza

Prohormony to w istocie ładnie opakowany, twardy, wyniszczający zdrowie doping. To gra w rosyjską ruletkę z własną wątrobą i sercem. Jeżeli boisz się iniekcji – zmień dyscyplinę sportu. Do czasu zbudowania masy mięśniowej – możesz doczekać się wielu powikłań – w tym sercowo-naczyniowych. Oralne środki z grupy prohormonów cechuje wyjątkowa toksyczność. Bogate żniwo zebrał superdrol, ciągle notowane są nowe przypadki.

Przykładowo:

• „Muscle Fortress Methyl V-Test” – 36 latek – uszkodzenie wątroby (osiemnastokrotne przekroczenie normy) oraz żółtaczka [1],
• 21-latek “ultra Mass Stack” cholestatyczne zapalenie wątroby, powiększenie wątroby, żółtaczka, wymioty przez 6 tygodni oraz świąd [1],
• 3b-hydroxy-5a-androst-1-en-17-one (1-Androsterone) – uszkodzenie wątroby, nerek i serca już po 4 tygodniach stosowania [2],

Osoby zainteresowane znajdą o wiele bogatszą kolekcję przypadków w Internecie.

Grupa druga

To niestety najpopularniejsze wśród młodych mężczyzn sterydy takie jak:

• metanabol (methandrostenolone),
• winstrol (stanazolol),
• oxymetholone (anapolon),
• oxandrolon (anavar),

oraz toksyczne i rzadko spotykane (w kolejności od najbardziej toksycznych):

• methyltrienolone (Metribolone/R1881; pochodna trenbolonu),
• mibolerone,
• fluoxymesteron (halotestin),
• methyltestosterone (metylowany testosteron),
• oral turinabol (dehydrochloromethyltestosterone),

Grupa trzecia

Toksyczne iniekcyjne SAA – np. trenbolone, iniekcyjna wersja metanabolu i winstrolu (depot).

Jaki jest problem? Niektóre osoby zniosą wieloletnie „bombardowanie” wątroby, serca i nerek, inne doczekają się problemów ze zdrowiem już po kilku miesiącach.

Jeden z najbardziej drastycznych przypadków dotyczy 40-letniego kulturysty [5], który wylądował na intensywnej terapii hepatologii z powodu ciężkiej, ostrej niewydolności wątroby. Stosował on sterydy przez ostatnie 10 lat, w 6-10 tygodniowych cyklach, z przerwami 2-3 tygodnie pomiędzy.

Stosował najczęściej oralne SAA:

• methandrostenolone (metanabol),
• stanozolol (winstrol),
• oxymetholone (anapolon),

oraz iniekcyjne SAA:

• nandrolone decanoate,
• testosterone enanthate,
• trenbolone enanthate,

Używał bardzo dużych dawek wszelkich SAA, w tym najbardziej toksycznych iniekcyjnych – takich jak trenbolone 500-700 mg tygodniowo. Pacjent nie nadużywał alkoholu ani paracetamolu. Nie miał w rodzinie przypadków chorób wątroby lub serca. Był w dobrej formie aż do 1 miesiąca przed przyjęciem na oddział. Zaczął odczuwać nasilone zmęczenie, osłabienie, gorszą tolerancję wysiłku oraz złe samopoczucie. Przestał trenować oraz stosować sterydy anaboliczno-androgenne – ale to nic nie dało. Pojawiła się niechęć do jedzenia, wymioty, ból w prawej-górnej części podbrzusza oraz żółtaczka (4 dni przed przyjęciem na oddział). Nie występowały u niego duszności (w tym napadowe, nocne) ani obrzęki.

Wstępne wyniki biją na głowę to, co kiedykolwiek widziałeś (chyba, że pracujesz z osobami wyniszczonymi do granic przez narkotyki lub alkohol):

• uszkodzenie wątroby: aspAT / AST (aminotransferaza asparaginianowa) wynosił: 7897 IU/l (NORMA: 8-46 IU/l); STOSIEDIEMDZIESIĘCIOKROTNE przekroczenie normy!
• uszkodzenie wątroby: ALAT (aminotransferaza alaninowa) wynosił: 7125 IU/l (norma wynosi: 5-45 IU/l); stopięćdziesięciośmiokrotne przekroczenie normy!
• Zaburzenia krzepnięcia,
• hiperbilirubinemia (6.8 mg/dl; NORMA: <1,1 mg/dl)
• amoniak (73 umol/l; NORMA: 11-32 umol/l;),
• uszkodzenie nerek (kreatynina 3.8 mg/dl; NORMA: 0.6 – 1.3 mg/dl),
• zbyt niskie stężenie sodu w osoczu i płynie pozakomórkowym czyli hiponatremia (126 mmol/l); NORMA: 135–145 mmol/l [3]
• dehydrogenaza mleczanowa (LDH) 7140 IU/l; NORMA: 120-230 IU/l,
• powiększenie wątroby,
• tachykardia,
• zbyt niskie ciśnienie krwi,
• częstotliwość oddechów 26 na minutę,

Tak naprawdę to był dopiero początek złych wiadomości:

• badanie serca wykazało kardiomiopatię rozstrzeniową,
• frakcja wyrzutowa spadek o 15%,
• skrzepliny w obu komorach serca,

„Kardiomiopatia rozstrzeniowa

(Kardiomiopatia zastoinowa, DCM) to choroba mięśnia sercowego, prowadząca do zmniejszenia jego kurczliwości, niekorzystnego powiększenia komór serca i w konsekwencji rozwoju początkowo lewokomorowej, a następnie obukomorowej niewydolności serca.” [4]

Podsumowanie

Toksyczne, oralne sterydy anaboliczno-androgenne (i prohormony) mogą spowodować poważne (czasem nieodwracalne) uszkodzenia nerek, wątroby i serca. W pogoni za masą mięśniową, warto zastanowić się, czy zdrowie nie jest najważniejsze? Jeżeli już musisz stosować podobne środki – regularnie wykonuj badania wątroby, nerek i serca.