Podobnie sporo jest danych potwierdzających jej korzystny wpływ tempo utraty tkanki tłuszczowej. W każdym przypadku warunkiem oczywiście jest umiejętny dobór produktów żywnościowych i pewien zasób wiedzy z zakresu fizjologii i żywienia człowieka, a najlepiej opieka lekarza lub dietetyka.
Choć entuzjazm względem tzw. low carb diet w niektórych środowiskach jest gorący, to nadal spora liczba specjalistów uważa, że ograniczanie spożycia węglowodanów na korzyść tłuszczu i/lub białka ma bardzo niewielkie zastosowanie w dietetyce. Ich zdaniem praktykowanie takiego modelu żywieniowego w dłuższej perspektywie czasowej może okazać się tragiczne w skutkach.
W tym miejscu przyznać trzeba, że badań oceniających długofalowe skutki stosowania „LC” jest jak na lekarstwo. Zwrócić uwagę należy jednak, że trudno jest wykonać rygorystyczny eksperyment żywieniowy trwający np. kilka czy kilkanaście lat, bo trudno w tak długiej perspektywie czasowej „upilnować” uczestników badania. ]
Są jednak specjaliści, którzy podjęli się weryfikacji wpływu stosowania diety niskowęglowodanowej na wybrane parametry zdrowotne w dłuższej perspektywie czasowej.
Grupa amerykańskich naukowców pod przewodnictwem dr Hulton’a przeprowadziła badanie, w którym wzięły udział 82802 kobiety ( Nurses' Health Study). Za pomocą ankiety ze specjalną „punktacją” szacowali oni spożycie węglowodanów oraz tłuszczu i białka przez uczestniczki, a także wpływ określonego ich spożycia na ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej (Angina pectoris).
W okresie dwóch dekad trwania eksperymentu zanotowano łącznie 1994 przypadki tego schorzenia. Okazało się, że obniżone spożycie węglowodanów nie zwiększa ryzyka choroby wieńcowej. Kto jednak nie wszystko: kiedy sporą część tłuszczu pokarmowego dostarczały źródła roślinne, obniżenie spożycia węglowodanów wiązało się wręcz z obniżoną zapadalnością na tę chorobą. W badaniu tym jako wyjątkowo niekorzystny czynnik żywieniowy zarejestrowano wysoki indeks glikemiczny spożywanej żywności, który zwiększał wyraźnie szanse wystąpienia Angina pectoris.
Na podstawie przedstawionych tutaj informacji stwierdzić można, że diety niskowęglowodanowe nie zwiększają prawdopodobieństwa wystąpienia choroby niedokrwiennej serca, a odpowiednio zaprojektowane mogą wręcz przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka.
