Skład i właściwości
Lucerna jest przede wszystkim bardzo dobrym źródłem chlorofilu. Barwnik ten, dostarczając znaczne ilości tlenu, przyczynia się do lepszej żywotności bakterii aerobowych, a te z kolei mają prozdrowotny wpływ na funkcjonowanie układu trawiennego. Poprawne funkcjonowanie naszego układu trawiennego przyczynia się w dużej mierze nie tylko do trawienia pożywienia, ale również stymulacji układu immunologicznego, co ma istotne znaczenie szczególnie dla osób z chorobami autoimmunologicznymi lub zaburzeniami odporności.
Wysoka zawartość chlorofilu jest pomocna w walce z anemią. Poprawia on wchłanianie żelaza z pożywienia. Dlatego na lucernę zwrócić powinny uwagę osoby cierpiące na tę chorobę. W badaniach przeprowadzonych na 200 osobach, po trzech miesiącach stosowania lucerny, stwierdzono u 85% osób wzrost poziomu hemoglobiny we krwi. Większa ilość dostarczanego wraz z hemoglobiną tlenu przyczyniła się również do poprawy zdolności zapamiętywania oraz poprawy odporności organizmu.
Oprócz poprawy wchłaniania żelaza, lucerna posiada również właściwości wpływające na zwiększenie przyswajania składników odżywczych - białek, węglowodanów i wapnia. Zalecane jest więc jej spożywanie przez osób starsze, u których istnieje ryzyko niedoboru białka i wraz z wiekiem - strat mięśni i osteoporozy.
Roślina ta powinna być również spożywana przez osoby chorujące na miażdżycę. Wynika to z tego, że zawiera ona spore ilości saponin. Związki te są w stanie regulować poziom cholesterolu, trójglicerydów, wpływać na zmniejszenie ciśnienia krwi oraz zapobiegać opuchliznom, co ma istotne znaczenie w stanach miażdżycowych.
Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały żadnego działania toksycznego saponin triterpenowych z lucerny. Zaliczyć możemy do nich: glikozydy kwasu medikagenowego, zanowego, sojaspogenolu E oraz bajogeniny. Co ciekawe, w przeprowadzonych badaniach in vitro stwierdzono pozytywny wpływ saponin jako środków przeciwnowotworowych. Pewnego rodzaju zdolność do hamowania rozwoju komórek szpiczaka u ludzi. Daje to pozytywne spojrzenie na dalsze badania w tym kierunku. Jednym ze składników lucerny jest rzadki aminokwas: L-kanawanina. Wykryto jej możliwe działanie przeciwnowotworowe u zwierząt.
W badaniach przeprowadzonych w 1999 roku przez Śpiewak i wsp. zaobserwowano hamujące działanie kwasu medikagenowego na wzrost ludzkiego dermatofita Trichophyton mentagrophytes oraz grzyba o właściwościach patogennych - Scopulariopsis brevicaulis.
Alfalfa jest cennym źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, K. Według badacza Franka Bouera, w 100 g zielonych liści lucerny występuje 8000 IU prowitaminy A oraz od 20000 do 80000 IU witaminy K. Odkrył on również obecność w lucernie ośmiu istotnych dla ludzkiego organizmu enzymów. Stosował także lucernę w celu leczenia zapalenia pęcherza moczowego i prostaty u żołnierzy, z uwagi na właściwości zwalczające mikroorganizmy i przeciwzapalne.
W składzie lucerny wykryto również kilka ciekawych związków, do których zaliczyć możemy fitoestrogeny, takie jak: biochanina A, daidzeina, formononetyna, genisteina oraz kumestrol. Dlatego też roślina ta zalecana jest dla kobiet w czasie menopauzy. Łagodzi ona dolegliwości neurowegetatywne, obniżając zapadalność na chorobę niedokrwienną serca, hormonozależne nowotwory serca i prostaty oraz inhibuje proces osteoporozy.
W składzie lucerny wykryto aż 22 flawonoidy. Ich zawartość waha się w przedziale od 16 do 49 mg/g suchej masy produktu. Flawonoidy posiadają silne właściwości antyoksydacyjne, co ma pozytywny wpływ na zmniejszenie się ilości wolnych rodników.
