Nie mogę schudnąć – hipoglikemia reaktywna

Przychodzi jednak moment, w którym zaczynasz stosować dietę, a waga ani drgnie. Co więcej, czujesz się coraz gorzej. Tracisz motywację i jesteś o krok od tego, by znów sięgnąć po słodycze, ponieważ bez nich czujesz się senna i pozbawiona energii.

Problemy z poziomem glukozy we krwi są w dzisiejszych czasach bardzo powszechne. Dlaczego? Dlatego, że na poziom glukozy wpływa szereg czynników, takich jak stres, dieta bogata w przetworzone produkty, brak snu i odpoczynku, restrykcje dietetyczne, infekcje, problemy z tarczycą.

Parę słów o insulinie

Insulina to nic innego, jak anaboliczny hormon peptydowy wydzielany przez trzustkę w momencie, gdy w krwiobiegu pojawi się glukoza. Ta pojawia się po zjedzeniu i strawieniu węglowodanów. Insulina wykazuje działanie ogólnoustrojowe, odgrywa zasadniczą rolę w metabolizmie węglowodanów.

Dzięki zwiększeniu produkcji insuliny, zwiększa się transport glukozy do wnętrza komórek, dzięki czemu obniża się poziom cukru we krwi.

Insulinooporność to stan objawiający się zaburzeniami równowagi glukozowej. Wynika to z obniżonej wrażliwości tkanek – mięśni, tkanki tłuszczowej, wątroby - na działanie insuliny.

Równie często spotkać możemy inny problem związany z insuliną, czyli reaktywną hipoglikemię. Jest to stan przed insulinoopornością i może dotyczyć nawet szczupłych osób na zdrowej diecie.

Czym jest hipoglikemia reaktywna?

Hipoglikemia reaktywna jest stanem, w którym stężenie glukozy we krwi spada poniżej normy, to jest poniżej 55 mg/dl w ciągu 4 godzin po spożyciu posiłku.

Symptomy hipoglikemii reaktywnej nie są jednoznaczne. Bywają mylone z innymi dolegliwościami lub osoby, które na nią cierpią, nie są zupełnie tego świadome.

Bardzo często objawy hipoglikemii reaktywnej mylone są z przemęczeniem, przepracowaniem czy niewyspaniem.

Po czym poznać hipoglikemię reaktywną?

Od jednej do trzech godzin po posiłku pojawiają się takie objawy jak:

• pocenie się,
• drżenie ciała,
• niepokój, drażliwość,
• tachykardia,
• uczucie gorąca,
• głód,
• ból głowy,
• ogromne łaknienie słodyczy,
• zmęczenie, osłabienie, apatia,
• zawroty głowy,
• niewyraźne widzenie,
• „splątanie”,
• zmiany nastroju, depresja, ataki paniki.

Inne, mniej specyficzne objawy towarzyszące hipoglikemii reaktywnej to:

• drażliwość w przypadku pominiętego posiłku,
• zachcianki na słodkie,
• potrzeba wypicia kawy rano i popołudniu, by dodać sobie energii,
• poprawa samopoczucia i przypływ energii po jedzeniu,
• wrażliwość na światło i dźwięk,
• problemy z ciągłością snu,
• zamartwianie się,
• niestrawność,
• płytki oddech,
• słaba pamięć,
• napady złości,
• bóle żołądka,
• mdłości.

W praktyce objawy hipoglikemii mogą mieszać się z objawami insulinooporności. Osoba cierpiąca na hipoglikemię reaktywną może odczuwać zarówno spadki, jak i skoki glukozy.

Przyczyny hipoglikemii reaktywnej

Hipoglikemia poposiłkowa pojawia się w wyniku zbyt gwałtownego wyrzutu insuliny do krwi. Najczęstszą przyczyną jest nieodpowiedni styl życia i żywienia.

Hipoglikemia reaktywna pojawia się często u osób młodych i szczupłych, może być pierwszym objawem rozwijającej się cukrzycy typu II, może pojawiać się u osób z uszkodzeniem nerwów obwodowych, po recesji żołądka, u osób z nadwrażliwością na leucynę, u osób z nietolerancją fruktozy, u osób które drastycznie schudły, u kobiet z lekką nadwagą.

Najczęstsze przyczyny zbyt dużego wydzielania insuliny

Nieodpowiednia dieta

Dieta oparta na przetworzonych węglowodanach nadmiernie stymuluje produkcję insuliny. Organizm przestaje sobie po pewnym czasie radzić z taką sytuacją.

Zbyt często i chętnie sięgamy po ciasta, ciasteczka, cukierki, biały chleb, cukier, słodkie musli, słodkie jogurty.

Nadużywanie kawy i napojów pobudzających oraz alkoholu

Produkty zawierające kofeinę oraz etanol pobudzają nadmiernie pracę nadnerczy. W uproszczeniu mówiąc, to trochę tak, jakbyśmy ciągle znajdowali się w sytuacji stresowej. Wydzielone zostają hormony stresu oraz zapasy glukozy zgromadzone w wątrobie i mięśniach. Co z kolei zmusza trzustkę do produkcji większej ilości insuliny.

Stres

Stres zarówno ten psychiczny, jak i chroniczny związany z przetrenowaniem, restrykcyjną dietą, czy przewlekłymi infekcjami wpływa na pracę nadnerczy oraz tarczycy. Ma to ogromne znaczenie dla metabolizmu węglowodanów i wydzielania insuliny.

Co zrobić, by uregulować poziom cukru we krwi?

Podstawą w kierunku uregulowania poziomu cukru we krwi jest zmiana diety.

Z diety wykluczyć powinniśmy produkty wysokoprzetworzone, alkohol, słodycze, słodzone napoje, fast food. Opierać powinniśmy się głównie na jajach, mięsie, warzywach, orzechach, zdrowych tłuszczach, owocach oraz węglowodanach o niskim indeksie glikemicznym.

• Zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża podaż węglowodanów może nasilać problemy związane z gospodarką cukrową.
• Posiłki powinny być spożywane regularnie i bez pośpiechu.
• Węglowodany należy łączyć z białkiem i/lub tłuszczami w posiłku.
• Należy unikać stymulantów, takich jak kawa, napoje energetyczne i alkohol.
• Osoby z reaktywną hipoglikemią nie powinny stosować głodówek, pościć, omijać posiłków.
• Czasami jednak dieta nie wystarcza. Należy spojrzeć na całokształt i zadbać o prawidłową higienę życia. Bardzo ważne jest ograniczenie stresu i zadbanie o sen.
• Warto zadbać o aktywność fizyczną, gdyż ta uwrażliwia komórki na insulinę.
• Niesprzyjające będzie natomiast przetrenowanie, niedojadanie, niedosypianie.

Podsumowanie

Problemy z gospodarką węglowodanową dotykają coraz więcej osób. Bardzo często stają się przyczyną złego samopoczucia i braku efektów redukcji. Warto zdawać sobie sprawę, że to jak się odżywiamy, jak żyjemy, jak znosimy sytuacje stresowe, wpływa na to, jak funkcjonuje nasz organizm.