Węglowodany mogą różnić się budową: wg najprostszego podziału wyróżniamy cukry proste takie jak glukoza czy fruktoza oraz cukry złożone takie jak skrobia. Węglowodany możemy także podzielić ze względu na ich wpływ na tzw. odpowiedź fizjologiczną: mogą one mieć zatem różny indeks glikemiczny określający nam podniesienie poziomu glukozy po spożyciu, czy też różny indeks insulinowy obrazujący odpowiedź ze strony hormonu – insuliny, którego rola polega na rozdysponowaniu obecną we krwi glukozą po tkankach i narządach.
Chociaż indeks glikemiczny produktów żywnościowych, nie jest najważniejszym wskaźnikiem, który powinien determinować ich wybór i miejsce w diecie, z pewnością jednak stanowi czynnik na który warto zwracać uwagę, skorelowany jest bowiem z sytością jaką odczuwamy po spożyciu danego pokarmu. Okazuje się, że gdy porównać węglowodany o wysokim i niskim indeksie glikemicznym, te pierwsze dają wyraźne uczucie sytości, jednak trwa ono bardzo krótko. Węglowodany o niższej wartości indeksu sycą natomiast na zdecydowanie dłużej. Potwierdzają to badania przeprowadzone przez grupę australijskich naukowców z Zakładu Biochemii, Uniwersytetu w Sydney, którzy zauważyli, że węglowodany o niskim Ig wywołują nawet trzykrotnie dłuższe uczucie sytości niż wysokoglikemiczne cukry.
Życie w pospiechu nie sprzyja przykładaniu należytej uwagi do właściwego doboru produktów spożywczych i skłania raczej do poszukiwania gotowych i wygodnych rozwiązań. Batoniki, ciastka, słodkie napoje nie dość że same są dość obfite w kalorie, to powodują że po chwilowym uczuciu najedzenia prędzej czujemy się głodni, a tym samym spożywamy znacznie więcej kalorii w ciągu dnia. Wybór mniej przetworzonej, wartościowej żywności charakteryzującej się niższym indeksem glikemicznym, stanowi istotny element starań w walce o szczupłą sylwetkę, między innymi ze względu na wpływ jaki wywołuje na odczucie sytości i głodu.
A satiety index of common foods.Holt SH, Miller JC, Petocz P, Farmakalidis
