O tym, że dobra kondycja fizyczna jest niezbędna dla komfortowego życia chyba nie trzeba przekonywać nikogo. Nie każdy jednak wie, że pewne wypracowane w ciągu życia komponenty sprawności fizycznej mogą się przełożyć na ilość przeżytych lat. Do ich oceny wykorzystywane są 2 specyficzne testy. Warto zadbać o optymalizację ich wyników już teraz, niezależnie od tego, ile lat do ustawowej emerytury pozostało.
Sporty wytrzymałościowe a szybkość chodu
Jednym z indykatorów dobrego stanu zdrowia człowieka w wieku emerytalnym jest szybkość chodu. Szybkie przemieszczanie się wskazuje bowiem na dobre funkcjonowanie zarówno szkieletu, jak i mięśni szkieletowych, płuc, a także układu sercowo-naczyniowego. Szacuje się, że do 6 – 7 dekady życia szybkość chodu u osób zdrowych pozostaje na podobnym poziomie.
Przeciętnie 1,22 m/s podczas przemieszczania się pieszo potrzebne jest, aby przejść przez przejście dla pieszych z sygnalizacją świetlną. Jest to pewnego rodzaju próg samodzielności. Szybkość poniżej 1,00 m/s z kolei uznawana jest już za czynnik zwiększonego ryzyka zgonu. Między 65., a 80. rokiem życia szybkość maleje o średnio 1% rocznie, a po 80. już o około 4%. Nie należy tych danych brać dosłownie, jednak istnieją szacunki wskazujące na to, że każde 0,1 m/s przyspieszenia chodu zwiększa szansę uniknięcia śmierci o około 12%.
Co można zrobić?
Odpowiednio wcześnie wprowadzone ćwiczenia aerobowe (wytrzymałościowe, cardio), a także kontrola masy ciała oraz stanu odżywienia niezbędnym substancjami odżywczymi stanowią zatem remedium na przedwczesną śmierć.
Pomocne tutaj będą zarówno marsze, bieganie, jazda na rowerze, jak i pływanie oraz dieta zasobna w związki wspierające wydolność (np. kreatynę, elektrolity), czy regenerację powysiłkową (np. aminokwasy o rozgałęzionych łańcuchach bocznych, tzw. BCAA).
Sporty siłowe a siła chwytu
Kolejnym predyktorem starości wolnej od obaw o samodzielność jest siła chwytu. Nie jest to aż tak precyzyjny wskaźnik, jak szybkość chodu, jednak jego znaczenie dla procesu oceny stanu zdrowia potwierdzone zostało licznymi badaniami naukowymi. Silny chwyt podpowiada, że dana osoba ma dobrze funkcjonujące układy mięśniowy, kostno-stawowy oraz nerwowy. Oczywiście nie chodzi tutaj o to, aby ktoś w wieku emerytalnym był w stanie wykonać kilkanaście podciągnięć na drążku, ale o to, aby móc samodzielnie donieść zakupy spożywcze oraz chemię gospodarczą do domu (przynajmniej 0,5 km z obciążeniem do 11 kg). Jako niepokojące wyniki testu siły chwytu uznaje się wyniki poniżej 20 – 28 kg dla mężczyzn oraz 13 – 20 kg dla kobiet.
Co można zrobić?
Najlepszym rozwiązaniem na problemy ze słabym chwytem jest odpowiednio wcześnie inkorporowana aktywność fizyczna o charakterystyce siłowej. Regularne pobudzanie mięśni zewnętrznym obciążeniem prowadzi nie tylko do rozwoju siły, ale również wzrostu gęstości mineralnej kości oraz optymalizacji pracy układu nerwowego. Podobnie jak w przypadku poprawiania szybkości chodu, tak również tutaj lepszych wyników oczekiwać można po połączeniu planu treningowego z planem żywieniowo-suplementacyjnym.
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
