Indywidualny plan

Dietetyczny

Indywidualny plan

Treningowy

Indywidualny plan

Dieta + Trening

Opieka dietetyka i trenera Już od

Plan dieta + trening 29,99 zł/mies.

Opieka dietetyka Już od

Plan dietetyczny 26,66 zł/mies.

Opieka trenera Już od

Plan treningowy 23,33 zł/mies.

Plany dieta i trening
{{$parent.show_arts ? 'Artykuły' : 'Baza wiedzy'}}
Sklep

Najbardziej toksyczne sterydy – czyli masa za wszelką cenę

Najbardziej toksyczne sterydy – czyli masa za wszelką cenę
Wiele osób zainspirowanych sylwetkami zawodowych kulturystów dąży do celu po trupach, za wszelką cenę – mając za nic zdrowie. Badania naukowe przynoszą dziesiątki przykładów ćwiczących, których należałoby nagrodzić za wyjątkowe poświęcenie w testowaniu najbardziej toksycznych sterydów anabolicznych, w dawkach wielokrotnie przekraczających zdrowy rozsądek. Niestety, doniesienia badaczy to tylko czubek góry lodowej nieujawnionych przypadków uszkodzeń nerek, wątroby oraz serca.

„Ale pisałeś, że można dość bezpiecznie stosować sterydy anaboliczno-androgenne?”

Można, jeżeli posiadasz odpowiednio dużą wiedzę na temat mechanizmów ich oddziaływania na narządy wewnętrzne, właściwości farmakodynamiczne oraz farmakokinetyczne. Nie zmienia to faktu, że istnieje wiele wyjątkowo toksycznych sterydów, które nawet w rękach eksperta, przy dużym i przewlekłym dawkowaniu są igraniem z ogniem. Co gorsza – odporność na skutki uboczne jest uwarunkowana genetycznie. Ogromny wpływ ma także regularne spożywanie alkoholu, stosowanie NLPZ (np. paracetamolu), choroby nerek, wątroby i serca (mogą być utajone).

Jeżeli już pomimo wszelkich ostrzeżeń zdecydowałeś się na doping przy użyciu sterydów anaboliczno-androgennych lub prohormonów – wykonaj choć elementarne badania krwi, wątroby, serca i nerek: przed i po cyklu.

Do największych trucizn należy zaliczyć:

  • wszelkie prohormony, wykazują większą nefro i hepatoksyczność niż sterydy anaboliczno-androgenne,
  • oralne SAA – wszelkiego rodzaju metylowane sterydy, z grupą 17-alfa,
  • toksyczne iniekcyjne SAA np. trenbolone,

Grupa pierwsza

Prohormony to w istocie ładnie opakowany, twardy, wyniszczający zdrowie doping. To gra w rosyjską ruletkę z własną wątrobą i sercem. Jeżeli boisz się iniekcji – zmień dyscyplinę sportu. Do czasu zbudowania masy mięśniowej – możesz doczekać się wielu powikłań – w tym sercowo-naczyniowych. Oralne środki z grupy prohormonów cechuje wyjątkowa toksyczność. Bogate żniwo zebrał superdrol, ciągle notowane są nowe przypadki.

Przykładowo:

  • „Muscle Fortress Methyl V-Test” – 36 latek – uszkodzenie wątroby (osiemnastokrotne przekroczenie normy) oraz żółtaczka [1],
  • 21-latek “ultra Mass Stack” cholestatyczne zapalenie wątroby, powiększenie wątroby, żółtaczka, wymioty przez 6 tygodni oraz świąd [1],
  • 3b-hydroxy-5a-androst-1-en-17-one (1-Androsterone) – uszkodzenie wątroby, nerek i serca już po 4 tygodniach stosowania [2],

Osoby zainteresowane znajdą o wiele bogatszą kolekcję przypadków w Internecie.

Grupa druga

To niestety najpopularniejsze wśród młodych mężczyzn sterydy takie jak:

  • metanabol (methandrostenolone),
  • winstrol (stanazolol),
  • oxymetholone (anapolon),
  • oxandrolon (anavar),

oraz toksyczne i rzadko spotykane (w kolejności od najbardziej toksycznych):

  • methyltrienolone (Metribolone/R1881; pochodna trenbolonu),
  • mibolerone,
  • fluoxymesteron (halotestin),
  • methyltestosterone (metylowany testosteron),
  • oral turinabol (dehydrochloromethyltestosterone),

Grupa trzecia

Toksyczne iniekcyjne SAA – np. trenbolone, iniekcyjna wersja metanabolu i winstrolu (depot).

Jaki jest problem? Niektóre osoby zniosą wieloletnie „bombardowanie” wątroby, serca i nerek, inne doczekają się problemów ze zdrowiem już po kilku miesiącach.

Jeden z najbardziej drastycznych przypadków dotyczy 40-letniego kulturysty [5], który wylądował na intensywnej terapii hepatologii z powodu ciężkiej, ostrej niewydolności wątroby. Stosował on sterydy przez ostatnie 10 lat, w 6-10 tygodniowych cyklach, z przerwami 2-3 tygodnie pomiędzy.

Stosował najczęściej oralne SAA:

  • methandrostenolone (metanabol),
  • stanozolol (winstrol),
  • oxymetholone (anapolon),

oraz iniekcyjne SAA:

  • nandrolone decanoate,
  • testosterone enanthate,
  • trenbolone enanthate,

Używał bardzo dużych dawek wszelkich SAA, w tym najbardziej toksycznych iniekcyjnych – takich jak trenbolone 500-700 mg tygodniowo. Pacjent nie nadużywał alkoholu ani paracetamolu. Nie miał w rodzinie przypadków chorób wątroby lub serca. Był w dobrej formie aż do 1 miesiąca przed przyjęciem na oddział. Zaczął odczuwać nasilone zmęczenie, osłabienie, gorszą tolerancję wysiłku oraz złe samopoczucie. Przestał trenować oraz stosować sterydy anaboliczno-androgenne – ale to nic nie dało. Pojawiła się niechęć do jedzenia, wymioty, ból w prawej-górnej części podbrzusza oraz żółtaczka (4 dni przed przyjęciem na oddział). Nie występowały u niego duszności (w tym napadowe, nocne) ani obrzęki.

Wstępne wyniki biją na głowę to, co kiedykolwiek widziałeś (chyba, że pracujesz z osobami wyniszczonymi do granic przez narkotyki lub alkohol):

  • uszkodzenie wątroby: aspAT / AST (aminotransferaza asparaginianowa) wynosił: 7897 IU/l (NORMA: 8-46 IU/l); STOSIEDIEMDZIESIĘCIOKROTNE przekroczenie normy!
  • uszkodzenie wątroby: ALAT (aminotransferaza alaninowa) wynosił: 7125 IU/l (norma wynosi: 5-45 IU/l); stopięćdziesięciośmiokrotne przekroczenie normy!
  • Zaburzenia krzepnięcia,
  • hiperbilirubinemia (6.8 mg/dl; NORMA: <1,1 mg/dl)
  • amoniak (73 umol/l; NORMA: 11-32 umol/l;),
  • uszkodzenie nerek (kreatynina 3.8 mg/dl; NORMA: 0.6 – 1.3 mg/dl),
  • zbyt niskie stężenie sodu w osoczu i płynie pozakomórkowym czyli hiponatremia (126 mmol/l); NORMA: 135–145 mmol/l [3]
  • dehydrogenaza mleczanowa (LDH) 7140 IU/l; NORMA: 120-230 IU/l,
  • powiększenie wątroby,
  • tachykardia,
  • zbyt niskie ciśnienie krwi,
  • częstotliwość oddechów 26 na minutę,

Tak naprawdę to był dopiero początek złych wiadomości:

  • badanie serca wykazało kardiomiopatię rozstrzeniową,
  • frakcja wyrzutowa spadek o 15%,
  • skrzepliny w obu komorach serca,

„Kardiomiopatia rozstrzeniowa

(Kardiomiopatia zastoinowa, DCM) to choroba mięśnia sercowego, prowadząca do zmniejszenia jego kurczliwości, niekorzystnego powiększenia komór serca i w konsekwencji rozwoju początkowo lewokomorowej, a następnie obukomorowej niewydolności serca.” [4]

Podsumowanie

Toksyczne, oralne sterydy anaboliczno-androgenne (i prohormony) mogą spowodować poważne (czasem nieodwracalne) uszkodzenia nerek, wątroby i serca. W pogoni za masą mięśniową, warto zastanowić się, czy zdrowie nie jest najważniejsze? Jeżeli już musisz stosować podobne środki – regularnie wykonuj badania wątroby, nerek i serca.

Źródła: 1. http://www.ijastnet.com/journals/Vol_4_No_3_May_2014/21.pdf Hepatotoxicity Associated with Anabolic Androgenic Steroids Present in Over-The- Counter Supplements: a Case Series 2. „Prohormone supplement 3b-hydroxy-5a-androst-1-en-17-one enhances resistance training gains but impairs user health” 3. „Hipo- i hipernatremia— przyczyny i zasady terapii”. Kazimierz Ciechanowski. Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie 4. http://www.kardiolo.pl/rozstrzeniowa.htm 5. Anabolic steroid-induced cardiomyopathy underlying acute liver failure in a young bodybuilder Miguel Bispo, Ana Valente, Rosário Maldonado, Rui Palma, Helena Glória, João Nóbrega, and Paula Alexandrino

Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.