Trzy sposoby na to, by zaprzyjaźnić się z dietą odchudzającą

Zanim przejdę do sedna…

Bycie „na diecie” nierozerwalnie kojarzy się z listą zakazów i nakazów i przyrównywane jest często do rodzaju samoumartwiania. Faktycznie, kiedy przeglądam jadłospisy zamieszczane na internetowych forach w celu weryfikacji przez osoby pracujące nad sylwetką dziwię się, że ktokolwiek jest w stanie wytrwać w ich założeniach dłużej niż 2 – 3 tygodnie. I praktyka pokazuje, że moje zdziwienie jest uzasadnione, niestety bowiem mało kto jest w stanie zdobyć się na poświęcenie i jeść ryż z kurczakiem i brokułami dzień w dzień przez dłuższy czas. Żeby dieta przynosiła skutek powinna być przestrzegana, a żeby realizować w pełni jej założenia trzeba ją po prostu lubić. W jaki sposób tego dokonać?

Czy naprawdę tego chcę, a jeśli tak – to dlaczego?

Pierwszym krokiem do polubienia diety jest odpowiedzenie sobie na pytanie dotyczące tego, do czego jest ona nam potrzebna. Innymi słowy warto zastanowić się nad tym dlaczego chcemy zmienić swój sposób odżywiania. Wprowadzanie zmian w sposobi odżywiania ukierunkowane jest zazwyczaj na uzyskanie określonego celu, takiego jak np. pozbycie się nadmiaru kilogramów i wypracowanie bardziej estetycznej sylwetki. Uświadomienie sobie powodu, a dokładniej – wyznaczenie i wizualizowanie celu pozwala otworzyć się na nowe, realizowane właśnie założenia żywieniowe i zapałać do nich entuzjazmem. Kluczowe jednak w tym aspekcie jest uwiadomienie sobie, iż czynnikiem sprawczym nie jest narzucona przez otoczenie konieczność, ale własna nieprzymuszona wola.

Nowa tożsamość nowy styl życia

W celu oswojenia i zaprzyjaźnienia się z dietą warto spojrzeć na nią w sposób holistyczny i spróbować zacząć postrzegać jako element nowego stylu życia i czegoś co nadaje nową, lepszą tożsamość. Taki sposób percepcji nie jest jedynie psychologicznym wybiegiem. Tak naprawdę to jak się odżywiamy i to jak sposób odżywiania zmienia naszą sylwetkę przekłada się na sposób odbierania nas przez otoczenie. Kiedy zauważymy, iż podejmowane działania (mające postać modyfikacji nawyków żywieniowych), wywołują pozytywne zmiany w naszym wyglądzie i powodują, że dostrzegać ten fakt zaczynają postronni obserwatorzy,  natychmiast poczujemy „emocjonalną więź” z dietą, czyli czynnikiem, który do tego się przyczynił. Warto po pierwsze otworzyć się na tego typu wrażenia, a po drugie – dać się im ponieść, gdyż wzmacniają one motywację do dalszego działania i sprawiają, że pojawia się coraz większy entuzjazm względem zdrowego odżywiania.

Kwestia dobrego smaku…

Chociaż wydawać by się mogło, że dobra dieta powinna po prostu umożliwiać realizację obranego celu nie powodując przy tym niedoborów żywieniowych, to tak naprawdę taki sposób myślenia nie wyczerpuje istoty tego zagadnienia. Dieta powinna brać także pod uwagę potrzeby kulinarne, czyli innymi słowy – winna być smaczna. Nie mówię tutaj o jakimś daleko posuniętym dogadzaniu i zaspokajaniu kaprysów, a jedynie o tym, że konsumpcja posiłków nie może być męczarnią. W innym wypadku już po kilku dniach realizacji założeń takiego jadłospisu pojawi się awersja do diety. Po kolejnych kilku dniach nogi same zaprowadzą do pizzerii lub  budki z kebabem. Analogicznie też, jeśli uda się wpleść do planu smaczne, ale zarazem i zdrowe potrawy sympatia do diety będzie tego naturalnym następstwem.

Podsumowanie

Nie ulega wątpliwość, że dieta przynieść może pożądane i trwałe efekty tylko wtedy, jeśli sama będzie mieć charakter trwały. Sezonowe podejście do kwestii zdrowego odżywiania daje jedynie chwilową satysfakcję bądź też w ogól jej nie daje, stanowiąc w zamian jedynie źródło frustracji. W celu wprowadzenia trwałych zmian w diecie należy zadziałać tak – by ją po prostu polubić. W tym celu warto po pierwsze jasno wyznaczyć sobie cel i odpowiedzieć na pytanie – dlaczego chcemy go osiągnąć, po drugie odpowiednio nastawić się psychicznie, monitować postępy i cieszyć się ze zmian jakie następują, a po trzecie – pamiętać o tym, że posiłki należy komponować nie tylko w taki sposób by były zdrowe, ale również – smaczne.