Naukowcy porównali dietę niskowęglowodanową, bogatą w tłuszcze nienasycone, ubogą w tłuszcze nasycone (LC), z dietą wysokowęglowodanową, niskotłuszczową. Badano wpływ interwencji na kontrolę glikemii i ryzyko sercowo-naczyniowe w cukrzycy typu II po 52 tygodniach.
W badaniu wzięło udział 115 otyłych dorosłych z cukrzycą w wieku 58 ± 7 lat, BMI: 34.6 ± 4.3 oraz HbA1C wynoszącym 7.3 ± 1.1%. Te osoby miały cukrzycę od 8 ± 6 lat. Zostały losowo przydzielone do grup:
- diety LC (28% białko; 14% energii stanowiły węglowodany, mniej niż 50 g dziennie; 58% energii dostarczały tłuszcze),
- diety HC (17% białko; 53% energii stanowiły węglowodany; 30% energii dostarczały tłuszcze).
Obie grupy trenowały siłowo i aerobowo po 60 minut na sesję, 3 dni w tygodniu.
Wyniki:
- spadek wagi na diecie wysokotłuszczowej (LC) wynosił średnio 9.8 kg,
- spadek wagi na diecie wysokowęglowodanowej (HC) wynosił średnio 10.1 kg,
- ciśnienie krwi spadło o 7.1 mm Hg na diecie wysokotłuszczowej,
- ciśnienie krwi spadło o 5.8 mm Hg na diecie wysokowęglowodanowej,
- glikowana hemoglobina spadła o 1% w obu przypadkach,
- glukoza na czczo zmniejszyła się o 0.7 mmol/L na diecie wysokotłuszczowej,
- glukoza na czczo zmniejszyła się o 1.5 mmol/L na diecie wysokowęglowodanowej,
- LDL spadł o 0.1 mmol/L w grupie LC oraz o 0.2 mmol/L w grupie HC.
Co najważniejsze, dieta bogata w tłuszcze pozwoliła o stosowanie mniejszej ilości leków stabilizujących glikemię, wywołała silny wpływ na trójglicerydy (odnotowano znikomą zmianę w grupie diety wysokowęglowodanowej) oraz HDL cholesterol (odnotowano znikomą zmianę w grupie diety wysokowęglowodanowej).
