Czym jest wrażliwość insulinowa?
Wrażliwość insulinowa to pojęcie, które odnosi się do zdolności reagowania komórek mięśniowych, tłuszczowych i wątrobowych na działanie ważnego hormonu uczestniczącego w gospodarce energetycznej organizmu - insuliny. Rolą insuliny jest obniżanie podwyższonego poziomu glukozy we krwi do wartości pożądanej poprzez transportowanie jej do tkanek obwodowych i wątroby. Ponad to hormon ten wpływa na transport aminokwasów oraz jonów fosforanowych i potasowych.
Insulina wywołuje określony, fizjologiczny efekt za pośrednictwem receptorów wyspecjalizowanych w odczytywanie nadawanych przez nią sygnałów. Kiedy mechanizm działa prawidłowo, w sytuacji w której po zjedzeniu posiłku we krwi pojawia się glukoza, trzustka natychmiast wydziela precyzyjnie obliczoną dawkę insuliny i poziom cukru na zasadzie przedstawionej powyżej zależności wraca do wartości fizjologicznej. Niestety, może zdarzyć się też tak, że pomimo, iż insulina pojawi się w krwiobiegu, poziom glukozy nie obniży się do fizjologicznego poziomu, ponieważ tkanki obwodowe nie reagują w prawidłowy sposób na sygnały wysyłane przez insulinę – mówimy wtedy o zaburzeniu wrażliwości insulinowej lub insulinooporności.
Niewłaściwy sposób odżywiania, zbyt niska aktywność, a także rozmaite stany chorobowe czy też uwarunkowania genetyczne sprawiać mogą, że tkanki stają się „głuche” na działanie insuliny. Proces ten postępuje z czasem i ulega stopniowemu nasileniu, przy czym jako pierwsza wrażliwości insulinową tracić zaczyna tkanka mięśniowa. W sytuacji, w której tkanka mięśniowa opornie przyjmuje nadwyżkę glukozy, więcej tego cukru trafia do wątroby i do tkanki tłuszczowej. Jeśli problem się pogłębia w pewnym momencie dochodzi do permanentnej hiperglikemii oraz hiperinsulinemii, a następnie hipertriglicerydemii i hipercholesterolemia - pojawia się otyłość, zespół metaboliczny, cukrzyca…
Zachowanie wysokiej wrażliwości insulinowej sprawia, że mechanizm: „bodziec” (glukoza) – „odpowiedź” (insulina) regulowany jest z zegarmistrzowską precyzją. Nadmiar cukru we krwi wyłapywany jest natychmiast przez tkanki obwodowe, przy czym pierwszeństwo przed tkanką tłuszczową – ma tkanka mięśniowa. Dzięki temu z jednej strony łatwiej jest budować czystą masę mięśniową, z drugiej proces redukcji tkanki tłuszczowej zachodzi niezwykle efektywnie już przy relatywnie niewielkim deficycie energetycznym. Osoby o wysokiej wrażliwości insulinowej zazwyczaj nie mają więc problemów z wysokim poziomem tłuszczu w ustroju.
