Oczywistym jest fakt, że trening fizyczny powinien stanowić obciążenie dla organizmu, którego naturalną konsekwencją jest stan zmęczenia. Efekt ten jest nieunikniony, o ile wysiłek charakteryzuje się odpowiednio wysoką intensywnością bądź przynajmniej objętością. Nie oznacza to jednak, że wykonanie sesji treningowej ma na resztę dnia „wykluczać ze świata żywych”, doprowadzając do stanu, w którym podejmowanie codziennych, prozaicznych niekiedy czynności staje się uciążliwe bądź wręcz – niewykonalne. Tymczasem u niektórych osób taki właśnie efekt występuje notorycznie. Warto się zastanowić jakie ma przyczyny.
Źle dobrany trening
Najbardziej prozaicznym powodem „totalnego braku sił” po skończonym wysiłku jest brak umiaru, czyli trenowanie „na pałę”, byleby tylko „zajechać” organizm. Niestety, trenowanie bez sensownego planu, wielogodzinne przesiadywanie na siłowni i wykonywanie codziennie tych samych ćwiczeń angażujących te same partie mięśniowe to praktyka wcale nierzadka. Jej skutkiem jest nie tylko niemijające po wypoczynku zmęczenie fizyczne, ale także niekiedy – przeciążenie układu nerwowego. W dłuższej perspektywie pojawić się może przetrenowanie, którego wyprowadzania trwa niekiedy miesiącami.
Zbyt niskie spożycie energii
Nie od dziś wiadomo, iż żeby mieć siłę, trzeba jeść. Tak więc w myśl tej zasady, dzienne spożycie energii winno być dopasowane do potrzeb organizmu, w innym wypadku łatwiej będzie o jego przeciążenie. Skutkiem dysproporcji pomiędzy przyjmowana a wydatkowaną ilością energii jest często uciążliwe zmęczenie. Oczywiście niekiedy ujemny bilans kaloryczny wprowadzany jest planowo, dzieje się tak w okresie redukcji tkanki tłuszczowej. Należy jednak wtedy zadbać by po pierwsze nie był on zbyt głęboki, a po drugie – nie trwał zbyt długo. Po kilku tygodniach redukcji należy wprowadzić kilkunastodniową przerwę.
Niedobór wybranych składników pokarmowych
Niekiedy długotrwałe i uciążliwe zmęczenie wywołane jest selektywnym niedożywieniem, czyli niedoborami niezbędnych składników pokarmowych. Zależność ta dotyczy przede wszystkim związków takich jak:
magnez - delikatne niedobory są stosunkowo powszechne)
witamina D - niedobory dotyczą ponad 90% populacji naszego kraju – suplementacja jest wskazana,
wapń - niedobory dotyczą głównie osób unikających nabiału,
kwasy omega 3 - zbyt niskie spożycie ma charakter globalny, wskazana jest suplementacja,
żelazo - niedobory dotyczą głównie kobiet,
witamina B12 - deficyt występuje u osób niejedzących mięsa i innych produktów zwierzęcych.
Należy dbać o to by dieta oparta była na wysokojakościowych produktach żywnościowych, obejmujących różne grupy pokarmów, będące źródłem rożnych składników odżywczych.
Nadużywanie stymulantów
Paradoksalnie niekiedy problem z uczuciem obezwładniającego zmęczenia po treningu fizycznym związany jest ze stosowaniem zbyt dużych dawek substancji o działaniu pobudzającym. Mowa tutaj o środkach takich jak tzw. „przedtreningówki” czy też „termogeniki”. W przypadku ich nadużywania po okresie intensywnego pobudzenia przychodzi efekt zwany „zjazdem”, czy też „zejściem”, któremu towarzyszy wyraźny spadek motywacji i chęci do działania, niekiedy brak sił i senność. Stymulanty powinny być przyjmowane okazjonalnie i z umiarem.
Deficyt snu
Niedosypianie w sposób kompleksowy zaburza funkcjonowanie naszego organizmu. Jego skutkami są m.in.:
obniżenie samopoczucia,
mniejsza odporność na stres,
wzrost łaknienia,
wzrost ryzyka wystąpienia wielu chorób (przy chronicznym niedosypianiu trwającym długi czas),
uczucie zmęczenia.
W kwestii tej ostatniej konsekwencji, to nierzadko bywa tak, że w okresie dużej mobilizacji (w pracy, na treningu), nie jest ona odczuwalna, a pojawia się ona właśnie po skończeniu wysiłku i przychodzi ze zwielokrotnionym nasileniem. Spać należy minimum sześć, a najlepiej od siedmiu do ośmiu godzin w ciągu doby. Zarwane noce natomiast zawsze należy odsypiać.
Podsumowanie
„Totalny brak sił” po zakończeniu treningu jest zjawiskiem, które mocno może uprzykrzyć życie zwłaszcza gdy sesje wysiłkowe wykonywane są w pierwszej połowie dnia. Najczęściej jednak przyczyny tego stanu są dość prozaiczne i łatwe do skorygowania. Warto przeanalizować swój tryb życia, wziąć pod lupę trening i dietę oraz zastanowić się, czy czas poświęcany na sen nie jest zbyt krótki, a także czy dawki stosowanych stymulantów nie są zbyt wygórowane. Tego typu refleksje i idące za nimi w parze działania mogą okazać się niezwykle pomocne.
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
