Metanabol w praktyce – pytania i odpowiedzi

W jednym z badań 21 latek doznał zatoru tętnicy – co poskutkowało całkowitą, lewostronną ślepotą. Stosował m.in. testosteron i metanabol [5]. Ale – po pierwsze był obciążone genetycznie – chorobą wieńcową, a po drugie to wypadek przypominający wygraną w LOTTO. Znany jest także przypadek śmierci kolejnego 20 latka biorącego metanabol – z powodu zatorowości płucnej [7].

Najczęstsze skutki uboczne – aromatyzacja i retencja wody = kiepskiej jakości masa

Niewielka ilość estrogenów jest niezbędna dla mężczyzny – chroni stawy, kości, wiązadła, układ krwionośny. Według obecnej wiedzy naukowej, estrogeny mogą być równie ważne dla przyrostów masy mięśniowej u mężczyzn jak testosteron! Ba, paradoksalnie odbycie stosunku seksualnego przy maksymalnym zbiciu poziomu estrogenów, może być niemożliwe (nawet gdy poziom testosteronu przekracza normę!)

„Stwierdzono to u mężczyzn poddawanych terapii hormonalnej. U pacjentów z deficytem androgenów podnoszono w celach terapeutycznych stężenie Ts. W czasie terapii następował równoległy wzrost stężenia E-2 (estradiolu) w surowicy krwi (w wyniku naturalnego działania aromatazy). U niektórych pacjentów stężenia estradiolu były na tyle wysokie, że przekraczały one granice normy dla E-2 u mężczyzn. W celu obniżenia stężenia E-2 podawałem tym pacjentom preparaty blokujące aktywność aromatazy. W efekcie takiej terapii, u mężczyzn z wysokimi stężeniami Ts, układającymi się w górnych granicach normy, przy b. niskich stężeniach estradiolu wystąpił całkowity zanik libido. Równocześnie stwierdzałem u nich wyraźne zaburzenia wzwodu do jego całkowitego zaniku włącznie. Wszelkie te objawy ustępowały po odstawieniu leku blokującego aromatazę, co powodowało powrót wysokich stężeń estradiolu [1].” 

Metanabol mocno aromatyzuje – to znaczy silnie konwertuje do estrogenów (17-alfa metylestradiol). Mechanizm: w odróżnieniu od oksandrolonu, winstrolu czy fluoksymesteronu – jest to spowodowane brakiem grupy 3-keto (modyfikacja rdzenia steroidowego) [2] Efekt? Napuchnięta twarz („słoneczko”), zatrzymywanie wody w tkankach, możliwe są także powikłania w piersiach (ginekomastia estrogenowa). Im większa dawka, tym większe są potencjalne skutki uboczne. Oczywiście, można zapobiegać aromatyzacji i retencji wody poprzez zastosowanie np. inhibitorów aromatazy – ale ... kosztem zmniejszenia przyrostów. Zresztą – metanabol najczęściej stosują osoby, których nie stać na lepsze, „jakościowe” SAA – więc z pewnością nie dokupią dodatkowych leków.

W większości wypadków użytkownik „metki” cieszy się z nagłego skoku wagi – ale ... nie ma to nic wspólnego z przyrostem masy mięśniowej. Nawet przy podawaniu SAA przyrost czystej masy mięśniowej jest szacowany na około 0.5 kg miesięcznie, u dobrze wytrenowanych (np. przy dawce blisko 400 mg SAA tygodniowo) [3] i w zakresie 0.5 – 1 kg miesięcznie, u początkujących. Od 30 do 50% początkowego przyrostu wagi przy stosowaniu metanabolu ma przyczynę właśnie w nadmiernej retencji wody w ciele (wewnątrz i zewnątrzkomórkowej). Stąd metanabol uznaje się za steryd który buduje masę kiepskiej jakości. Ze względu na niską cenę często zdarza się, że po metanabol sięgają początkujący – którzy nie mają zbytniego pojęcia o diecie i treningu. Efekt? Opłakany – gdyż np. dostarczanie nadmiaru węglowodanów i tłuszczy to gwóźdź do trumny – jeśli chodzi o estetykę sylwetki. A często pojęcie początkujących wygląda następująco – dużo białka oraz masa żywności „fast food”.

Wniosek

Jakościową masę ciała, powolniejsze, stabilniejsze przyrosty gwarantują wielokrotnie droższe środki – np. winstrol (stanazolol), oksandrolone (anavar) czy trenbolone. Metanabol charakteryzuje szybki skok wagi – ale nie świadczy to wcale o przyroście masy mięśniowej. W krótkim czasie po odstawieniu ta cała „masa” zanika.

Najczęstsze skutki uboczne – blokowanie endogennego testosteronu

Przede wszystkim metanabol wpływa na produkcję endogennego testosteronu – w jądrach (komórkach Leydiga). Według historycznego badania z 1976 roku [4] podawanie ledwie 15 mg metanabolu dziennie, przez 2 miesiące spowodowało spadek ilości testosteronu w plaźmie o 69% (z 29.4 +/- 11.6 nmol/l do poziomu 9.1 +/- 7.5 nmol/l). Jakby tego było mało – metanabol silnie zaburza pracę osi HPTA – odnotowano spadek LH i FSH o 50%.

• LH (hormon luteinizujący, lutropina (LH). U mężczyzn stymuluje produkcje androgenów w jądrach przez komórki Leydiga,
• FSH (hormon folikutropowy; niski poziom FSH najczęściej wiąże się z niewydolnością przysadki lub podwzgórza. FSH m.in. mówi o wytwarzaniu plemników.
• Oś HPTA to podwzgórze - przysadka mózgowa – jądra; hypothalamus - pituary - testis - axis. Od sprawnej pracy podwzgórza i przysadki zależy produkcja testosteronu w jądrach. Nawet najlżejsze, najbardziej kosmetyczne dawki SAA wpływają na produkcję endogennego testosteronu.

Z zablokowaniem osi HPTA wiąże się konieczność przeprowadzenia PCT- terapii po cyklu przy zastosowaniu clomidu, tamoxifenu, często także hCG.

Najczęstsze skutki uboczne – toksyczność dla wątroby oraz nerek

W jednym z badań [6] 28 letni mężczyzna stosował metanabol 10-50 mg dziennie oraz 50 mg stanazololu – co drugi dzień. Pojawiła się żółtaczka, na domiar złego mimo odstawienia SAA – w ciągu 7 tygodni stan jego zdrowia się pogorszył. Norma dla bilirubiny pośredniej wynosi 0,8 mg/dl. U mężczyzny początkowo bilirubina wynosiła 4.5 mg/dl, ale ... szybko przekroczyła normę ponad 97 razy! Oznacza to nie mniej ni więcej jak uszkodzenie miąższu wątroby. Jakby tego było mało pacjent doznał niewydolności nerek (kreatynina 4.2 mg/dl).

Wnioski? Metanabol nie nadaje się do...

• długotrwałego stosowania (>4-6 tygodni),
• używania razem z innymi hepatoksycznymi związkami (np. winstrol, anapolon, halotestin),
• stosowania w dużych dawkach.

Tak naprawdę jego rola to krótkie użycie w ramach mostka lub jako początek cyklu (tzw. kickstarter). Wielu początkujących sięga po metkę z powodu strachu przed iniekcją. Żaden oralny SAA nie jest bezpieczny dla wątroby. Nawet stosunkowo bezpieczny oxandrolone (podawany nawet dzieciom) w dużych dawkach (>30 mg) jest silnie toksyczny.

Czy bez prowadzenia PCT po stosowaniu metanabolu produkcja endogennego testosteronu wróci do normy?

Zapewne, po wielu miesiącach (według Williama Lllewellyna 1-4) tak, ale... w tym czasie Twoje mięśnie staną się historią.

Po jakim czasie „czuć” działanie?

Najdalej po kilku dniach, przy dawkowaniu rzędu 20-30 mg metanabolu dziennie. Jeżeli masz do czynienia z podróbką – stężenie może być zaniżone lub w środku znajduje się np. witamina C, glukoza czy aspiryna.

Podsumowanie

Metanabol jest skuteczny ale równie toksyczny dla wątroby, serca oraz układu krążenia czy osi HPTA. Branie „metki” to gra w ruletkę z własnym zdrowiem. Czy warto? Sam odpowiedz sobie na to pytanie. Istnieje wiele bezpieczniejszych rozwiązań.