Choć historia serwatki jest równie stara jak historia sera (czyli jest to dobre kilka tysięcy lat przed naszą erą) to pierwsze zapiski na temat korzystnego jej wpływu na organizm człowieka pochodzą z około 420r p.n.e. a jej walory zdrowotne wychwalał nie kto inny jak sam Hipokrates. Moda na spożywanie serwatki jednak „wylansowana” została dużo później, bo dopiero na początku XVII wieku, we Włoszech, Wielkiej Brytanii i Francji zaczęto ją masowo popijać jako napój wzmacniający zdrowie i kondycję.
Pierwszy technologiczny przełom nastąpił niespełna dwa wieki później kiedy to w 1915 roku pojawiła się serwatka w postaci proszku do rozpuszczania. Rozwój techniki i nauki sprawił, że już w roku 1930 możliwe było przeprowadzenie badań dotyczących wpływu spożywania serwatki na zdrowie (eksperymenty zlecone zostały przez „mlecznego magnata” Roberta Krafta). Naukowcy z Rutgers University odkryli, że serwatka zawiera sporo składników mineralnych i może stanowić element profilaktyki i leczenia chorób takich jak krzywica i gruźlica.
Kolejnym milowym krokiem w kierunku współcześnie nam znanych odżywek białkowych było opracowanie metody obróbki technologicznej zwanej filtracją membranową (rok 1960), w przebiegu której usunąć mogą znaczną część laktozy. Produktem powstałym jest serwatkowy koncentrat o względnie wysokiej koncentracji protein. Dwadzieścia lat później, zastosowanie technologii zwanej mikroflitracjacją pozwoliło otrzymać produkty serwatkowe z 80% -ową zawartością białka i bardzo niewielką ilością tłuszczu.
Koncentraty serwatkowe niebawem pojawiły się w żywieniu klinicznym w szpitalach (rok 1988), a po niespełna trzech latach zaczęły się pojawiać na rynku pierwsze produkty zwierające białka serwatki (1991 rok) przeznaczone dla sportowców. Od tamtej pory rynek odżywek i suplementów gwałtowanie zaczął się rozrastać, właściwościom zdrowotnym serwatki poświęcane były międzynarodowe konferencje i rozmaite opracowania naukowe, a rozwój techniki pozwolił opracować nowe metody pozyskiwania wysokoskoncentrowanych odżywek białkowych oraz poprawę walorów organoleptycznych.
