Jak rozpoznać dobrego trenera personalnego?

W kwestii formalnej – kto może otrzymać „papierek”?

Uczestnikami kursu mogą być osoby posiadające:

• co najmniej średnie wykształcenie (wymagane jest dostarczenie do rozpoczęcia kursu dokumentu potwierdzającego uzyskane wykształcenie: średnie lub wyższe),
• ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków,
• brak przeciwwskazań lekarskich do udziału w kursie instruktorskim,
• wysoką sprawność fizyczną,
• bardzo dobra znajomość i umiejętności w ćwiczeniach kulturystycznych.

Nikt nie sprawdza „wysokiej sprawności fizycznej" ani też „znajomości i umiejętności w ćwiczeniach kulturystycznych"! Tak więc uprawnienia do bycia instruktorem kulturystyki może zyskać KAŻDY. Jeśli ktoś nie widzi w tym problemu, oto kilka autentycznych cytatów z wypowiedzi trenera personalnego legitymującego się tytułem "ADVANCED PERSONAL TRAINER & MANAGAMENT FITNESS", uczestniczki licznych szkoleń i warsztatów - ELITE POLAND FITNESS SCHOOL; LES MILS, ze specjalizacjami cytuję: „Dietetyka; Suplementacja; Kulturystyka; Masaż Sportowy; Body Building; Pilates; Body Ball; Jogging; Stretching; Aqua trening personalny; Nordic Walking; Trening Funkcjonalny".

• "Ty masz ujemny poziom tłuszczu!" (pani instruktor do chłopaka kilkunastoletniego)
  - Tkanka tłuszczowa jest ZAWSZE obecna w organizmie, ujemny poziom mogą mieć jedynie zmarli.
• "Musisz robić aeroby 40 minut po treningu!" (do anorektyka, 60 kg, kilkunastoletniego)
  - Ektomorficy z trudem budujący masę powinni w ostatniej kolejności próbować aerobów. Nasilają one przemianę materii i skutecznie utrudniają budowanie masy mięśniowej.
• "A teraz robimy wyciskanie w dół" (o fazie ekscentrycznej wyciskania)
  - Chodziło o opuszczanie sztangi na klatkę piersiową.
• "W trakcie martwego ciągu należy SKRĘCIĆ GŁOWĘ i patrzeć w lustro, czy mamy proste plecy!"
  - A to prosta droga do urazów szyjnej części kręgosłupa. Plecy muszą być proste na całej długości.
• "Martwy ciąg zawsze robimy przechwytem" (tak ją uczył kulturysta)
  - chwyt naprzemienny jest zalecany wyłącznie zaawansowanym kulturystom, strongmanom i trójboistom.
• "Spalacz należy brać rano, bo inaczej cały posiłek idzie w tłuszcz!"
  - odkładanie się tkanki tłuszczowej zależy od ilości i jakości pożywienia oraz pory spożywania. Spalacz nie ma nic do rzeczy.

Innym razem obserwowałem sławetny „trening personalny", gdzie otyła kobieta w wieku 50 lat została wysłana na uginanie ramion na linkach wyciągu (izolowane ćwiczenie, kompletnie nieprzydatne dla osoby z nadwagą, w nikły sposób angażujące układ nerwowy i mięśnie). Innym razem pani chciała zakupić w sklepiku w klubie MRP (zamiennik posiłku), otrzymała ... carbo – czyli czyste węglowodany. To tak jakby w restauracji otrzymać sam makaron lub sam ryż – zamiast dania. Mógłbym jeszcze długo wymieniać „profesjonalne porady" i „odkrycia dotyczące fizjologii człowieka" wielu instruktorów.

Czym się kierować przy wyborze trenera?

Udział w zawodach

Kulturysta – zawody kulturystyczne, trójboista – zawody trójbojowe lub w wyciskaniu leżąc, zapasy, boks, boks tajski, taekwon-do, brazylijskie jiu-jitsu – kieruj się osiągnięciami danej osoby jako zawodnika i jako trenera. Jeśli dana osoba nie ma osiągnięć jako zawodnik, niech ma znanych wychowanków, którzy osiągnęli coś w Polsce, a jeszcze lepiej w Europie czy na świecie. Z pewnością osoby które mają np. podopiecznego np. w elitarnej gali MMA (mieszanych sztuk walki), na mistrzostwach Polski w kulturystyce czy trójboju – coś sobą reprezentują.

Wykształcenie i wiedza

Np. AWF – żaden, nawet najlepszy kilkunastodniowy (!!) kurs nie zastąpi kilkuletniej edukacji. Im lepsza uczelnia, tym wyższe kwalifikacje. Cenne są także kierunki medyczne, dietetyka, fizjoterapia (ogromnie dużo zależy od uczelni i przyjętego toku studiów).

Wygląd zewnętrzny i predyspocyzje

Wiąże się z punktem nr 1. Jeśli „trener personalny" lub „profesjonalny instruktor" opowiada o „sześciopaku na brzuchu" – a sam prezentuje się jak tucznik, z 25% poziomem tkanki tłuszczowej – coś nie pasuje w tym obrazku? Jeśli ktoś opowiada o masie mięśniowej – czy sam ją posiada? Jeśli ktoś opowiada o bieganiu – czy sam potrafi biegać, uzyskiwać wyniki? Czy podopieczni tej osoby dobrze biegają, pływają, wspinają się?

Uprawnienia formalne

I tu uwaga – istnieje wiele organizacji, gdzie uprawnienia nadawane są za nic, pasy, dany i stopnie nic tam nie znaczą. M.in. w Polsce łatwo znaleźć takie odłamy np. karate. Dla niewtajemniczonych wszystko brzmi bardzo tajemniczo i profesjonalnie. Jeśli masz wątpliwości – udaj się do sekcji z której wywodzą się np. znani zawodnicy MMA, boksu tajskiego, judo czy zapasów. Kulturystyka –poszukaj zawodnika, z wieloletnim doświadczeniem – a najlepiej kiedyś zawodnika, obecnie trenera posiadającego wielu wychowanków na scenie kulturystycznej. Każdy taki zawodnik z sukcesami znaczy więcej niż kilkanaście kursów, certyfikatów ze szkoleń i uprawnień. Teoria nie ma przełożenia na praktykę. Nie muszę dodawać, że specjalizacja oznacza wąskie uprawnienia-ktoś jest dobry w małej niszy np. trening siłowy, podnoszenie ciężarów; pływanie. Posiadanie kilkunastu specjalizacji oznacza, że ktoś nie ma pojęcia o żadnej z tych dyscyplin. Często specjalizację instruktorzy wpisują sobie po weekendowym kursie (sic!) lub kilkugodzinnym szkoleniu.

Język, sposób wysławiania się, kultura osobista

Dobrego trenera ciężko znaleźć. Jeśli masz wątpliwości – zapytaj na dobrym forum dyskusyjnym w sieci lub popytaj wśród osób zajmujących się daną dyscypliną kilka-kilkanaście lat. Z reguły szybko można wybrać właściwą osobę, która zapewni nam bezpieczny trening i upragnione rezultaty.