MTB jest skrótem od angielskich słów Moutain Bike i oznacza kolarstwo górskie. Określenia tego używa się w stosunku do formy kolarstwa, uprawianego za pomocą rowerów górskich, których konstrukcja umożliwia poruszanie się w trudnym terenie.
Kolarstwo górskie jest stosunkowo młodą dyscypliną, która prężnie się rozwija. Początki tego sportu sięgają zaledwie lat 70 ubiegłego wieku. Kiedy władze zakazały jazdy motocyklami po zboczu stromej góry Mount Tamalpais (znanej także jako Mount Tam) w okręgu Marin (Marin County) w Kalifornii w USA ze względu na zły wpływ na środowisko, młodzi ludzie postanowili zjeżdżać na rowerach. Za ojca kolarstwa górskiego uznaje się Gary’ego Fishera, który w 1979 roku wpadł na pomysł produkcji rowerów ze skróconą i wzmocnioną ramą, pozbawionych błotników, wyposażonych w 26 calowe koła na oponach z grubym bieżnikiem.
Do połowy lat dziewięćdziesiątych kolarstwo górskie raczej nie było traktowane poważnie. Po prostu rowerzyści ścigający się w lesie na specjalnych rowerach. Jednak rosnąca popularność MTB na całym świecie wreszcie doczekała się swojego debiutu na Igrzyskach Olimpijskich. W 1996 roku w Atlancie po raz pierwszy wyłoniono Mistrzów Olimpijskich.
Jeszcze w latach dziewięćdziesiątych kolarz górski jednego dnia startował w wyścigu XC, by następnego spróbować swoich sił w zjeździe i dual slalomie. Z czasem jednak wszystkie dyscypliny zaczęły się mocno specjalizować, co doprowadziło do tego, że aby osiągnąć sukces, kolarz musiał poświęcić się jednej dyscyplinie.
Na chwilę obecną do kolarstwa ekstremalnego zaliczamy:
- downhill – czyli indywidualny zjazd rowerem na czas po stromych, naturalnych stokach,
- freeride - w klasycznym przypadku polega na starcie ze szczytu wzgórza i dotarciu, dowolnie wybieraną przez zawodników trasą, do mety położonej u jego stóp.
- dual slalom i four cross – 2 lub 4 zawodników ściga się na trasie
W ramach kolarstwa górskiego organizowane są zawody cross country, all mountain, enduro, maraton, trial, rowerowa jazda na orientację.
