Kaszaki powstają zazwyczaj w rejonie skóry, gdzie występują większe gruczoły łojowe i małe mieszki włosowe, np. w rejonie twarzy i szyi. Proces złuszczania się komórek zwanych płaskonabłonkowymi przebiega w sposób upośledzony, przez co gromadzą się one w skórze i stopniowo zmieniają swoją strukturę. Wierzchnia część torbieli zbudowana jest przez komórki naskórka, wewnątrz kumulują się białka keratynowe.
Powstawaniu torbieli sprzyjają zarówno czynniki zewnętrzne jak i genetyczne. Przykładowo pojawienie się kaszaka związane może być z nadmierną ekspozycją na działanie promieni słonecznych czy długotrwałym stosowaniem kremów natłuszczających. Częściej jednak przyczyną jest pęknięcie gruczołu łojowego związane z miejscowym zakażeniem bakteryjnym i towarzyszącym mu stanem zapalnym, co mieć może miejsce w przypadku współistniejącego trądziku. Nie mniej z pewnością można powiedzieć, że niektóre osoby cechują się większą podatnością na występowanie tych specyficznych zmian skórnych.
Leczenie kaszaków może mieć różny przebieg, zdarzają się przypadki samoistnego ustąpienia zmiany, są one jednak stosunkowo nieliczne. Z pewnością jednak w każdym przypadku warto zasięgnąć porady lekarza. Zdarza się nieraz tak, że wystarczy prosty zabieg polegający na nakłuciu i oczyszczeniu torbieli, w innych wypadkach konieczny jest zabieg chirurgiczny, po którym pozostaje niewielka blizna. W wybranych przypadkach zamiast skalpela stosuje się także zabiegi laserowe. Wskazaniem do stosowanie glikokrotykoidów w postaci iniekcyjnej jest stan zapalny w obrębie zmiany, nieraz potrzebne jest także włączenie antybiotykoterapii. Tylko całkowite usunięcie kaszaka zapobiega nawrotom tej przypadłości.
