Oczywiście, firmy produkujące leki i szczepionki mają w tym określony interes. Nawet, teraz gdy nowe odmiany koronawirusa nie są już tak agresywne i niebezpieczne dla zdrowia, rozmaici lobbyści, eksperci i opłaceni lekarze będą usilnie przekonywać, że należy się szczepić. Biorąc pod uwagę niedoskonałości obecnie produkowanych szczepionek, jest to kwestia warta przemyślenia pod kątem danego przypadku.
Wróćmy jednak na chwilę do ciekawszego zagadnienia. Czy stężenie testosteronu jest powiązane z hospitalizacją przy infekcji koronawirusowej?
Obserwowano 723 mężczyzn w średnim wieku 55 lat. 116 mężczyzn miało hipogonadyzm, 427 normalne stężenie testosteronu, a 180 otrzymywało zastępczą terapię testosteronem.
Mężczyźni z hipogonadyzmem (w konsekwencji niskim stężeniem testosteronu) byli częściej hospitalizowani z powodu COVID. Do szpitala trafiło 45% z tej grupy, czyli 52 osoby ze 116. Dla porównania mężczyźni mający normalne stężenie testosteronu byli hospitalizowani tylko w 12% przypadków COVID, do szpitala trafiło 53 mężczyzn z grupy 427.
Według opracowanego modelu i uwzględnieniu zmiennych mężczyźni z hipogonadyzmem byli narażeni na 2,4 razy większą szansę na hospitalizację, w porównaniu do grupy mężczyzn o normalnym stężeniu testosteronu.
Wskaźniki hospitalizacji wzrastały, gdy stężenie testosteronu u pacjenta było niższe niż 200 ng/dl. Trzydziestu dwóch mężczyzn otrzymywało terapię deprywacji androgenów z powodu raka prostaty. Mieli nienaturalnie niskie stężenie testosteronu od 1,5 do 14,8 ng/dl. Osiemnastu z tych mężczyzn (56%) było hospitalizowanych z powodu COVID-19, a 3 mężczyzn (9%) wymagało opieki na oddziale intensywnej terapii. Dolna granica normy dla stężeń testosteronu w laboratoriach wahała się między 175 a 300 ng/dl (aby przeliczyć na nanomole na litr, pomnóż przez 0,0347). Górna granica wahała się od 716 do 1100 ng/dl.
Mężczyźni otrzymujący terapię testosteronem byli narażeni na podobne ryzyko hospitalizacji jak mężczyźni z normalnym, fizjologicznym stężeniem testosteronu.
Jednakże mężczyźni otrzymujący niewystarczającą ilość testosteronu byli narażeni na 3,5 razy wyższe ryzyko hospitalizacji w porównaniu z mężczyznami, którzy mieli prawidłowe stężenie testosteronu podczas otrzymywania preparatów z testosteronem.
Otyłość, zespół metaboliczny i choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca typu 2, niewydolność nerek i przewlekła choroba płuc, są związane z niższym stężeniem testosteronu u mężczyzn. Często do nienaturalnie niskiego stężenia testosteronu prowadzi stosowanie sterydów anaboliczno-androgennych (w trakcie terapii, bez testosteronu) i po odstawieniu koktajlu sterydów anabolicznych, w trakcie terapii po cyklu. Niekoniecznie niskie (ale nie patologicznie zaniżone) stężenie testosteronu musi być związane z ciężkim przebiegiem COVID.
Źródła: Dhindsa S. Association of Male Hypogonadism With Risk of Hospitalization for COVID-19 https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2795874
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
Treningi cardio to najczęściej wybierany rodzaj aktywności wśród osób chcących zgubić nadmiarowe kilogramy....
Urazy kolana to jedna z częściej występujących kontuzji u sportowców. Narażone są szczególnie osoby,...
Na temat negatywnego wpływu pewnych zachowań krąży wiele mitów i półprawd. Moim zdaniem najgorsze są...
