Indywidualny plan

Dietetyczny

Indywidualny plan

Treningowy

Indywidualny plan

Dieta + Trening

Opieka dietetyka i trenera Już od

Plan dieta + trening 29,99 zł/mies.

Opieka dietetyka Już od

Plan dietetyczny 26,66 zł/mies.

Opieka trenera Już od

Plan treningowy 23,33 zł/mies.

Plany dieta i trening
{{$parent.show_arts ? 'Artykuły' : 'Baza wiedzy'}}
Sklep

Wino w diecie - rodzaje, wady, zalety. Ile kalorii ma wino?

Wino w diecie - rodzaje, wady, zalety. Ile kalorii ma wino?
Wino to bez wątpienia jeden z najpopularniejszych rodzajów napojów alkoholowych na Świecie. Każdy region, w którym wytwarza się wina, posiada pewne charakterystyczne cechy środowiskowe, które wpływają na kolor, smak i zapach produktu końcowego. Różnorodność win jest zatem bardzo szeroka i w związku z tym warto znać pewne podstawowe różnice pomiędzy nimi. Kolor jest jednym z podstawowych kryteriów oceny i wyboru.

Wina czerwone

Za kolor win czerwonych odpowiedzialne są związki z grupy antocyjanów. Również one w dużym stopniu wpływają na cierpkość tego typu trunków. Są to związki o charakterze barwnikowym należące do grupy silnych antyoksydantów - flawonoidów - i przypisuje się im liczne właściwości prozdrowotne. Poza winogronami czerwonymi występują one w borówkach, porzeczkach, czy czerwonej kapuście.

Do najpopularniejszych szczepów winogron wykorzystywanych do produkcji wina zalicza się m.in. cabernet sauvignon, merlot, pinot noir, zinfandel, czy bordo. Winogrona te i ich skórki mogą mieć zabarwienie czerwonawo-fioletowe lub wpadające w niebieskie, czy nawet czarne. Jednym z wyznaczników jakości czerwonego wina jest brak wyraźnego brązowienia koloru w trakcie jego przechowywania, które świadczy o stopniowej degradacji barwników. Na stabilność tego koloru i charakterystykę jego odcieni wpływa również sama technika produkcji i rodzaj stosowanych zbiorników.

Białe wina

Wina białe, w odróżnieniu od czerwonych, produkuje się głównie z białych winogron, a do ich produkcji wykorzystuje się zazwyczaj samą pulpę owocową bez skórek. Dzięki mniejszej koncentracji barwników i innych związków antyoksydacyjnych, których bogactwo obserwowane jest w skórkach, wina te są nieco mniej cierpkie i lżejsze w smaku. Szczepami winogron stosowanymi w produkcji win białych są często chardonnay, sauvignon blanc, riesling, czy muscat. Winogrona te mają zazwyczaj zabarwienie słomkowo-żółte, niekiedy wpadające w złote, a także żółtawo-zielone. Wykorzystuje się je m.in. do produkcji szampana.

Różowe wina

Wina różowe są pewnego rodzaju hybrydą win białych i czerwonych. W pewnym stopniu wykorzystuje się tutaj właściwości związków chemicznych obecnych w skórkach, jednak nie na tyle, aby wino straciło przejrzystość. Istnieją różne techniki produkcji win różowych, jednak najczęściej stosowane winogrona są zaliczane do białych.

Właściwości win o różnych kolorach

Zanim przejdę do omawiania zalet, czy wad określonych rodzajów win, należy podkreślić, że napoje alkoholowe stanowią grupę niebezpiecznych dla zdrowia fizycznego i psychicznego narkotyków. Ich potencjał uzależniający oraz szkodliwość wobec organizmu użytkownika mogą mieć niekiedy zgubne działanie. Umiarkowane ilości wina spożywane z niską częstotliwością mogą jednak stanowić urozmaicenie diety osób dorosłych. Przy zachowaniu odpowiedniej higieny stylu życia, na którą składa się dobrej jakości sen, regularna aktywność fizyczna oraz zbilansowana dieta, czy brak uzależnień konsumpcja kilku lampek wina (ilość dostosowana do płci, wieku, masy ciała itp.) w tygodniu nie powinna „wyrządzić szkód”.

Zalety win czerwonych

Zalicza się do nich wyrazistość smaku, głębię koloru i bogactwo związków antyoksydacyjnych. Wadami z pewnością są takie aspekty jak niekorzystny wpływ na wątrobę oraz „intensywność” kaca po nieco większym spożyciu.

Zalety win białych

Często cenione są za rześki i nieco „lżejszy”, niż w przypadku win czerwonych smak. Za wadę uznać można z pewnością niższą koncentrację związków chemicznych o działaniu prozdrowotnym.

Zalety win różowych

Z kolei chwalone mogą być za swoją uniwersalność i połączenie pewnych cech win zarówno czerwonych, jak i białych. Aspektami działającymi na niekorzyść mogą być m.in. węższe spektrum szczepów do wyboru oraz brak tak wyrazistych cech świadczących o wyjątkowości danego produktu finalnego.

Ile kalorii ma wino?

Wina, jako że zawierają alkohol oraz cukry, dostarczają sporo kalorii do organizmu. Spożywane regularnie z pewnością nie ułatwią starań o redukcję masy ciała, czy poprawienie stosunku masy tkanki mięśniowej do tłuszczowej. Biorąc pod uwagę fakt, że 1 g alkoholu dostarcza 7 kcal, należy liczyć się z tym, że 100 ml wina doda do dziennej podaży kalorycznej co najmniej 56 – 98 kcal (dla win o zawartości 8 – 14% alkoholu). Istnieją również wina sięgające ponad 15% zawartości alkoholu (ponad 105 kcal / 100 ml), i to one mogą stanowić szczególne zagrożenie dla diety, gdyż często należą one do win słodkich.

Nawiązując do stopnia słodkości - to właśnie wina słodkie są na końcu skali opisującej zawartości cukru w 100 ml produktu. Niższą wartością kaloryczną (w związku z mniejszą ilością węglowodanów) charakteryzują się wina półsłodkie, a następnie półwytrawne i na końcu wytrawne.

Zawartości cukru w tych winach kształtują się na poziomach odpowiednio:

  • ponad 4,5 g / 100 ml;
  • 1,2 – 4,5 g / 100 ml;
  • 0,4 – 1,2 g / 100 ml;
  • poniżej 0,4 g / 100 ml.

Przyjmując, że każdy 1 g cukru dostarcza 4 kcal, może się to wiązać w zależności od wyboru wina z dodatkową podażą od kilku do kilkudziesięciu kilokalorii w 100 ml.

Podsumowanie

Wnioskując z powyższych wyliczeń łatwo zauważyć, że wino z punktu widzenia gęstości odżywczej nie należy do produktów szczególnie pożądanych w diecie (od niespełna 60 nawet do wartości sięgających ponad 120 kcal / 100 ml). Najkorzystniejszym wyborem wydają się być wina wytrawne o względnie niskiej zawartości alkoholu. Kolor tych win nie ma tak dużego znaczenia w kontekście kaloryczności, jednak więcej substancji antyoksydacyjnych dostarczyć mogą wina czerwone.

Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.