Cukier, a dokładnie glukoza często przedstawiana jest jako niezbędne paliwo dla mózgu. Panuje takie przekonanie, że spożycie porcji czekolady lub innego słodkiego smakołyku pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego i pozwala poprawić koncentrację i zdolność kojarzenia. W efekcie wiele osób czas pędzony przy nauce czy umysłowej pracy umila sobie słodyczami. Niestety takie praktyki nie tylko nie pomagają , ale wręcz niekorzystnie wpływają na pracę mózgu, a efekty jakie wywołują mogą być trwałe…
Cukier krzepi czy usypia?
Mózg faktycznie potrzebuje glukozy, a jego wymagania wcale nie są małe. Jednak myli się ten co sądzi, że układ nerwowy pracuje tym wydajniej im więcej cukru mu się podaje. Niekiedy może być wręcz odwrotnie. Osobom wierzącym w „dającą energię” moc cukru proponuję przypomnieć jak się czują po solidnej porcji słodkości, czy faktycznie są pełni życia i refleksu, czy też może dopada ich nagły przypływ lenistwa i znużenia? Niestety, solidna dawka cukru doprowadza do kaskady reakcji, których finałem jest m.in. wzrost produkcji serotoniny, neuroprzekaźnika o działaniu relaksującym, a także – demotywującym…
O ile zjedzenie kostki czekolady podczas umysłowego wysiłku faktycznie może być sensowne, o tyle spałaszowanie całej tabliczki przyniesie efekt odwrotny do odczekiwanego… To jednak nie wszystkie negatywne efekty związane z wysoką konsumpcją produktów będących źródłem rafinowanych cukrów.
Starzejący się mózg
Niedawno opublikowane w Journal of Physiology wyniki badań sugerują, że wysokie spożycie syropu glukozowo-fruktozowego (czyli w zasadzie płynnej formy stołowego cukru) doprowadza do upośledzenia pracy mózgu. Komórki nerwowe po pewnym czasie zaczynają mieć problemy z przesyłaniem i odbieraniem impulsów. Stan ten można porównać do zabawy w głuchy telefon na punkrockowym koncercie – precyzyjne przekazanie informacji bywa problemowe… Okazało się też, że konsumpcja cukru powodowała problemy z pamięcią i kojarzeniem podobne do tych związanych ze starczą demencją. Jako pocieszenie warto dodać, że niektóre niekorzystne efekty wynikające z wysokiego spożycia syropu glukozowo-fruktozowego można było niwelować odpowiednią dawka kwasów omega 3.
Zła, zła hiperglikemia
Powyżej wspomniane badanie przeprowadzono na modelu zwierzęcym, więc trudno mówić o bezpośrednim przełożeniu wyników na organizm ludzki, jednak sami autorzy eksperymentu są przekonani, że takowe – niestety istnieje. Z resztą wskazują na to inne badania. Opublikowane w New England Journal of Medicine wyniki obserwacji pięcioletnich poczynionych na osobach starszych wykazały, że poziom glukozy we krwi w sposób istotny powiązany może być z demencją. Okazało się, że u osób bez cukrzycy ryzyko rozwoju tej przypadłości o 18% podnosiła hiperglikemia. W przypadku cukrzyków ryzyko wzrastało o 40%. Autorzy wzięli pod uwagę różnice w wieku, płci, wykształcenia, ciśnienie krwi, palenie tytoniu i aktywność fizyczną oraz współistnienie choroby serca.
Wnioski
Wysokie spożycie produktów zasobnych w cukry rafinowane nie tylko nie sprzyja poprawie funkcjonowania układu nerwowego, ale może wręcz okazać się szkodliwe dla ogólnie pojętej kondycji psychicznej. Jak więc widać cukier okazuje się być trucizną, które niszczy nie tylko ciało, ale i umysł…
Źródła:P. Crane et al. Glucose levels and risk of dementia. New England Journal of Medicine. Volume 369, Aug. 8, 2013, p. 540. doi: 10.1056/NEJMoa1215740.
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.