Poziom cholesterolu a ryzyko zachorowania na raka

Co więcej, inne badanie sugeruje, że stosowanie statyn wiązało się z obniżonym ryzykiem czerniaka, chłoniaka nieziarniczego, raka endometrium i piersi, podczas gdy kolejny raport dokumentuje zależne od dawki zmniejszenie śmiertelności z powodu raka jelita grubego przy stosowaniu statyn.

Rak a rola cholesterolu – gdzie leży prawda?

Przeprowadzone badanie kliniczno-kontrolne z udziałem 295 925 pacjentów z rakiem sugerowało związek między stosowaniem statyn a nieznacznym zmniejszeniem śmiertelności związanej z 13 różnymi typami raka. Chociaż te badania epidemiologiczne sugerują możliwą rolę cholesterolu w nowotworach, krytykowano je za wewnętrzne ograniczenia i wyłącznie retrospektywne podejście. Co zaskakujące, taka sama liczba badań epidemiologicznych sugeruje brak związku między cholesterolem a rakiem. W rzeczywistości w niektórych przypadkach rak wiązał się z niskim stężeniem cholesterolu, a nawet spekulowano, iż statyny (leki obniżające stężenie cholesterolu) mogą mieć właściwości rakotwórcze. Te sprzeczne dowody epidemiologiczne są głównym powodem niepewności co do roli cholesterolu w rozwoju raka.

Kontrowersyjna jest również rola cholesterolu w diecie w rozwoju nowotworów. Wiele badań kliniczno-kontrolnych sugerowało pozytywną korelację między ryzykiem kilku nowotworów złośliwych a wchłanianiem cholesterolu zawartego w produktach żywnościowych. Jednak rozstrzygnięcie tych badań jest dyskusyjne, ponieważ opiera się na ankietach żywieniowych, które nagminnie okazują się niewiarygodne.

Cholesterol czy zdrowy styl życia?

Badania przedkliniczne wydają się w większym stopniu wspierać teorię o roli cholesterolu zawartego w diecie w rozwoju raka. Na przykład kontrolowane eksperymenty na myszach sugerują związek między cholesterolem w diecie a rakiem, ale ekstrapolacja danych na ludzi jest trudna, ponieważ w ustroju człowieka cholesterol dostarczany w pokarmie ma ograniczony wpływ na stężenie cholesterolu we krwi. Tak więc, chociaż większa zawartość cholesterolu w diecie może wskazywać na styl życia, który może wywoływać określone problemy zdrowotne, w tym raka, sama obecność cholesterolu w diecie nie wydaje się sprzyjać rozwojowi raka.

Z kolei praca „Dysregulated cholesterol homeostasis results in resistance to ferroptosis increasing tumorigenicity and metastasis in cancer” sugeruje, iż komórki mają kontakt z metabolitem cholesterolu (27-hydroksycholesterolem), a przez to niektóre z nich charakteryzuje zwiększony wychwyt i/lub biosynteza lipidów. Normalnie 27-hydroksycholesterol „blokuje” (spowalnia wzrost) komórek rakowych dzięki swojej zdolności do hamowania wychwytu/syntezy cholesterolu w tych komórkach. Komórki oporne na działanie 27-hydroksycholesterolu wykazują znacznie zwiększoną zdolność rakotwórczą i przerzutową. Okazuje się, że komórki, które łatwo tworzą przerzuty, są też oporne na programowaną śmierć komórki (ferroptozę). Naukowcy spekulują, iż dyslipidemia/hipercholesterolemia wpływa na selekcję komórek, które stają się oporne na ferroptozę.

Podsumowanie

Czy wysokie stężenie cholesterolu powoduje raka?

Tego nie wiemy.

Czy wysokie stężenie cholesterolu ułatwia funkcjonowanie rozwijającego się nowotworu?

Prawdopodobnie, ale potrzebna na to większej liczby dowodów.