Dzieci są bezpośrednie, szczere i bezlitosne – nazywają rzeczy po imieniu, nie bacząc na konsekwencje i ewentualną możliwość sprawienia przykrości. Jeżeli którykolwiek z rówieśników odbiega od „normy”, to z pewnością zostanie to odnotowane oraz wyrażone brakiem akceptacji przez grupę. Nadwaga/otyłość niejednokrotnie stanowią przyczynę złośliwości, a osoby dotknięte tym problemem samym wyglądem już zwracają na siebie uwagę. Do tego mają słabszą kondycję, gorzej radzą sobie na zajęciach wychowania fizycznego, nie nadążają za kolegami i... wołają za nimi „grubas!”
Z nadwagą boryka się coraz bardziej liczna grupa dzieci i młodzieży, u których nadprogramowe kilogramy przyczyniają się do rozwoju problemów zdrowotnych, które „odezwą się” w przyszłości, a także wpłyną na ich umiejętność radzenia sobie w dorosłym życiu. Kompleksy, poczucie bycia gorszym – z tym będą się borykać. W takim wypadku rola rodzica/opiekuna jest nie do przecenienia. Jego zadaniem jest wpojenie dziecku zasad prawidłowego odżywiania się, pokazanie, że aktywność fizyczna to nie przymus, lecz coś, co może sprawiać frajdę.
Zauważyłeś nadwagę – reaguj
Stwierdzenie nadwagi, zwłaszcza u dziecka, które się stale rozwija i zmienia, może być problematyczne. Utrudnienie stanowi fakt, że rodzicie niejednokrotnie idealizują swoje pociechy lub też dostrzegając pierwsze symptomy problemu uspokajają siebie mówiąc „przecież z tego wyrośnie”. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości dotyczących prawidłowej wagi dziecka warto skonsultować się z lekarzem, który skontroluje stan zdrowia latorośli.
Istotnym etapem jest zastanowienie się, czy nadwaga nie jest wynikiem „swawoli i rozpusty” żywieniowej. Wielu rodziców ulega zachciankom swoich pociech, które – niecnie to wykorzystując – odżywiają się produktami, którym daleko do określenia jako „zdrowe”.
Dostrzegając problemy z wagą absolutnie nie narzucajmy dziecku drakońskiej diety odchudzającej, z której wyeliminujemy 99% produktów, które konsumowało dotychczas. Obierzmy odpowiednią strategię. Małymi kroczkami wprowadzajmy produkty wartościowe, powoli zmniejszając porcje ulubionych słodyczy i przekąsek.
W przypadku dostrzeżenia, że waga rośnie nazbyt szybko w stosunku do rozwoju fizycznego dziecka, nie należy tego ignorować licząc, że problem rozwiąże się sam. Nadwaga może skutkować bólem stawów, problemami z oddychaniem, fatalną kondycją, zmęczeniem. Brak odpowiednio zbilansowanego pożywienia, niedobory mikro i makroskładników w diecie w okresie dzieciństwa wiąże się z masą problemów zdrowotnych, które – niejako z własnej woli – rodzice fundują swoim pociechom… Nadciśnienie, cukrzyca, choroby serca, nowotwory, problemy w wysokim cholesterolem – to tylko szczyt góry lodowej.
Wyrób zdrowe nawyki żywieniowe – zadanie podstawowe
Bądź wzorem do naśladowania.
Nie zmuszaj do jedzenia – nie powinno się ono kojarzyć z przykrym obowiązkiem.
Odkrywaj wraz z dzieckiem nowe smaki, połączenia, dawaj mu możliwość wyboru, nie narzucaj pożywienia, które mu nie smakuje.
Nie przedstawiaj diety jako wyrzeczenia, lecz jako dającą ogromne możliwości i mnóstwo zabawy.
Ogranicz słodycze i stwórz alternatywę: sałatki owocowe, świeże lub suszone owoce okażą się bardzo pomocne.
Dziecko ma słabość do solonych przekąsek? Zamiast chipsów, paluszków i frytek zróbcie wspólnie (w smaku przypominające prażone orzeszki ziemne) chrupiące kuleczki z ciecierzycy.
Przygotowuj potrawy barwne, atrakcyjne dla dziecka. Uruchom wyobraźnię, dekoruj tak, by posiłek wyglądał zachęcająco.
Nie trzymaj niezdrowych produktów na widoku, ukryj je z pola widzenia dziecka – nie będą kusiły.
Ustal stałe godziny jedzenia, pilnując by dziecko nie podjadało niezdrowych "zapychaczy" pomiędzy posiłkami. Zwróć uwagę na to, by porcja nie była zbyt duża w stosunku do możliwości pociechy.
Nie nagradzaj niezdrowym pożywieniem, np. wizytami w fast-foodach, ale jeżeli już zdarzy się wizyta w takim lokalu, postarajcie się wspólnie wybrać możliwie najzdrowszy posiłek
Planuj z całą rodziną tygodniowy plan posiłków, pozwól także, by dziecko miało swój wkład w ich przygotowywanie; podobnie — o ile istnieje taka możliwość — starajcie się wspólnie robić zakupy. Dziecko nauczy się, w jaki sposób wybierać produkty, starsze zwróci uwagę, że istotna — poza ładnym opakowaniem — jest informacja zawarta na etykiecie.
Pokaż, że ruch to świetna zabawa
Zdrowe nawyki nie powinny się ograniczać tylko do żywienia, lecz zostać rozszerzone o aktywność ruchową. Szalej ze swoim dzieckiem, pokaż, że ruch to przede wszystkim wyśmienita zabawa i mnóstwo radości. Spacery, wyprawy rowerowe, gra w piłkę, skakanka, wspólne wygłupianie się do muzyki — dysponujesz całą gamą możliwości.
Postaraj się zaprezentować jak najwięcej opcji (zajęcia rekreacyjne w grupie, indywidualne, oparte na zasadach rywalizacji lub też pozbawione elementów konkurencji) - obserwuj zachowanie dziecka i wybierz tę aktywność, która jest najciekawsza i najbardziej wciągająca dla niego. Decydując się na konkretne zajęcia dla dziecka nie staraj się spełnić swoich „dziecięcych marzeń” i nie zmuszaj do np. lekcji baletu, gdy atrakcyjna jest piłka nożna.
Nie „oszczędzaj” też dziecka przed pracami domowymi. Kilkulatek na pewno poradzi sobie ze zmiataniem, ścieraniem kurzów, odkurzaniem oraz posprzątanie własnego pokoju.
Nie zabraniaj mu siedzenia przed telewizorem/grania na komputerze, ale kontroluj, by czynność ta nie absorbowała jego uwagi przez kilka godzin w ciągu dnia. Większość z nas (nie tylko dzieci) ma tendencje do podjadania przed TV, warto zwrócić uwagę, by pojawiające się przekąski były możliwie jak najbardziej zdrowe.
W żadnym wypadku nie wyśmiewaj swojego dziecka, nie obnażaj jego słabości, zawsze bądź wsparciem. Pomóż mu stawiać i realizować cele, dopinguj, dostrzegaj i nagradzaj postępy. Jeżeli widzisz, że ma ono nadwagę i co się z tym wiąże kompleksy na tle wyglądu, to nie ignoruj problemu, lecz wesprzyj i zapewnij, że razem się z nimi rozprawicie. I koniecznie przejdźcie od słów do czynów.
Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.
